نوآوران آنلاین- مسائل مربوط به سلامت روان در طول قرن‌ها در معرض تعصبات و اطلاعات نادرست زیادی قرار گرفته است، اما به لطف بسیاری از برنامه‌های آگاهی بخش، افراد بیشتری به درک بهتری از نحوه حفظ سلامت روانی خود می‌رسند تا بتوانند در هزارتوهای مدرن به حرکت خود ادامه دهند.
هنر همیشه یک شیوه بیان بسیار مؤثر بوده است که از طریق آن هنرمندان معنای زندگی کردن با افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان را به مخاطبان زیادی منتقل کرده اند. بسیاری از فیلمسازان کشمکش‌های روانی خود را به رسانه سینمایی ترجمه کرده اند و از این طریق شاهکارهایی خلق کرده‌اند.
مجله انگلیسی «فار اوت» در گزارشی به معرفی ۱۰ فیلم مهم سینما در حوزه سلامت روان پرداخته که فیلم «طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی که در پنجاهمین جشنواره فیلم کن رونمایی شد و جایزه نخل طلای بهترین فیلم را از آن خود کرد نیز یکی از این آثار است که در کنار آثار فیلمسازان معروفی از «لوئی مال» و «اینگمار برگمن» تا «میلوش فورمن» و «مارتین اسکورسیزی» قرار گرفته است.
در توضیح فیلم «طعم گیلاس» در این مطلب آمده است: «شاهکار بی‌نظیر عباس کیارستمی، جستجوی ساده و شگفت‌انگیز مرد میانسالی را دنبال می‌کند که در حومه‌های تهران رانندگی می‌کند تا کسی را بیابد که پس از خودکشی، او را به خاک بسپارد. در جامعه ای که به خودکشی با تحقیر نگاه میشود، چنین ماجراجویی بسیار چالش برانگیز میشود. کیارستمی قاب زیبایی می‌سازد که در آن ماشینی که مرد سوار می شود به بخش مهمی از تفسیر فیلم درباره ماتریالیسم و اگزیستانسیالیسم تبدیل میشود.
این فهرست شامل فیلم‌های «امید واهی» ساخته «لوئی مال» (۱۹۶۳)، «نوز زمستانی» از «اینگمار برگمن» (۱۹۶۳)، «زنی تحت تاثیر» ساخته «جان کاساواتیس»، (۱۹۷۴)، «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» ساخته «میلوش فورمن» (۱۹۷۵) که با عنوان «دیوانه از قفس پرید» نیز شناخته میشود، «راننده تاکسی» ساخته معروف «مارتین اسکورسیزی»، «مستند ساز» از «آنیس واردا» (۱۹۸۱)، «شعر» به کارگرانی «لی چانگ-دونگ» (۲۰۱۰)، «اوسلو، ۳۱ اوت» به کارگردانی «یوآخیم تریه» (۲۰۱۱) و «تا جنون ما را جدا کند» ساخته «وانگ بینگ» (۲۰۱۳) نیز میشود.