لازمه رونق اقتصادی، بازگشت پول به جیب مردم است

نوآوران آنلاین- بر کسی پوشیده نیست که در جامعه ما امید به آینده و انگیزه تلاش و کوشش و حرکت به سمت توسعه با دست اندازهایی مواجه است.

یکی از مهم ترین این موانع را می توان مشکلات اقتصادی موجود دانست که تا حد زیادی سایر حوزه ها را نیز دچار مشکل کرده است.

در همه جوامع، مسائل اقتصادی نقش پررنگی در سطح کیفیت زندگی مردم ایفا می کنند. در کشور ما نیز شرایط به همین ترتیب است و بسیاری از مشکلاتی که اکنون مردم با آن مواجه هستند در نتیجه اقتصاد نا به سامانی است که کرونا وضعیت آن را خطرناک تر کرده است. کشور ما سال هاست که به دلیل نبود زیرساخت های اقتصادی، اتفاقات تلخی را تجربه کرده است.

کرونا در عین حال که بیماری جسمی است و جسم افراد را درگیر می کند، مشکلات روحی بسیاری را نیز به طور غیرمستقیم ایجاد کرده است.

در حقیقت باید گفت از زمانی که کرونا وارد ایران شده است اصناف دچار مشکلات جدی هم چون رکود عمیق شده اند. به ویژه در روزهای پایانی سال که همواره مردم ایران در آن زمان به خرید می پرداختند و بازار رونق داشت و انتظار می رفت که هم چنان شاهد شلوغی بازارها باشیم، اما این اتفاق نیفتاد و بسیاری از مردم به دلیل شیوع کرونا ترجیح دادند از مراجعت بی مورد به خارج از منزل امتناع ورزند. بعد از آن شاهد ایجاد برخی محدودیت ها و ممنوعیت ها بودیم که نهایتاً شرایط سختی را برای مردم رقم زد.

پس از بازگشایی ها نیز به دلیل نبود قدرت خرید کافی، بسیاری از افراد از نیازهای شان صرف نظر کردند و در نهایت رکود بر اقتصاد حاکم شد.

طبیعتاً در شرایطی که مردم قادر به خرید نباشند اصناف با مشکل عدم رونق کسب و کارشان مواجه خواهند شد.

به این ترتیب می توان گفت لازمه بازگشت رونق به اقتصاد، بازگشت پول به جیب مردم است. علاوه بر مسائل اقتصادی در زمینه مسائل روحی و روانی نیز شاهد مشکلاتی در میان افراد بوده ایم؛ به طوری که با بالا رفتن آمار افسردگی در کشور مواجه شده ایم.

تا حد زیادی علت اصلی این اتفاق تلخ، نبود درایت برای اداره اقتصاد است. اگر مسؤولان می توانستند شرایط اقتصادی را به گونه ای پیش ببرند که مردم در تأمین حداقل های زندگی شان دچار مشکل نشوند اکنون با این سطح از اختلالات روانی مواجه نبودیم.

مردم ما اکنون تحت شدیدترین فشارهای روحی و روانی هستند و تداوم این وضعیت مشکلات بسیاری را برای جامعه ایجاد خواهد کرد. طبیعی است که جامعه ای که اکثریت افرادش را افسردگان تشکیل داده اند از رشد و توسعه باز می ماند.