نوآوران آنلاین- علی‌اصغر جلیلی که مالک یکی از شش سینمای استان سمنان است و تا به حال موفق نشده وام ۱۰ میلیون تومانی را که اسفندماه سال گذشته برای کمک به سینماداران اختصاص یافت دریافت کند، در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: در استان سمنان تا جایی که اطلاع دارم از شش سالن سینما، هیچ‌کدام این وام را نگرفته‌اند و خودم هم که پیگیری کردم اول گفتند جزء لیست ارسال‌شده از طرف اداره کل ارشاد نیستم، ولی بعد متوجه شدم ظاهرا به‌خاطر نبود اعتبار است، یعنی این‌طور پاسخ گرفتم. همچنین مطلع شده‌ام در استان‌های دیگر هم وضع به همین شکل است و به خیلی‌ها به بهانه‌های مختلف از جمله داشتن چک برگشتی در چند سال قبل وامی تعلق نگرفته است.
او در ادامه گفت: برای ما سوال است که اگر اعتباری نبوده، چرا آن را رسانه‌ای کردند؟ چرا وعده دادند؟ چون ما هم بنا به همان وعده نیروهای خود را حفظ کردیم و حالا بعد از چند ماه مجبور به تعدیل آن‌ها هستیم. اگر اعتباری برای وام بوده پس کجا خرج شده است؟ ای کاش برای شفاف‌سازی هم که شده، وزارت ارشاد اعلام می‌کرد آیا اعتباری وجود داشته یا خیر؟ و اگر بوده به چه کسانی داده شده است.
جلیلی افزود: ما در این مدت واقعا بی‌پناه بودیم و کسی نبود که ذره‌ای امید به ما بدهد، بعید می‌دانم بعد از کرونا هم بتوانم سینما فرهنگ را سرپا نگه دارم. الان هم تمام نگرانی‌ام از این است که سینماهایی این وام را گرفته باشند که همیشه برخوردار بوده‌اند و سینماهای محروم شهرستان به نوعی حذف شده باشند. بعضی‌ها می‌گویند چون فروش سینماها بیشتر برای تهران است پس پول هم برای آن‌هاست. آیا عدالت این است؟ وقتی دولت اعتباری می‌دهد برای همه گذاشته و من ندیده‌ام جایی اعلام کرده باشند که این وام برای همه سینماهاست به استثنای سینماهای کم‌فروش.
او ادامه داد: اگر گردش مالی سینما کم است، با این حال ما در این چند سال زیانش را هم پرداخت کرده‌ایم. اصلا ممکن است کسی بگوید با این ضررها چرا باز هم کار می‌کنیم؟ فرض کنید عادت کرده‌ایم و اصلا کار دیگری از دست ما برنمی‌آید. آیا هر جایی که محروم بود باید محروم‌تر شود؟ مردم گرمسار حق ندارند سینما داشته باشند؟ با همه این شرایط و سختی‌ها، همین حداقل‌ها را نیز از سینما دریغ کردند. به نظرم دستگاه‌های دیگر نسبت به ارشاد فعال‌تر بودند و سینمایی که مریض‌احوال بود، الان مریض‌تر شده است.
این سینمادار در پایان گفت: درباره بازگشایی سینماها نیز چندان خوش‌بین نیستم، چون هنوز هراس زیادی وجود دارد و از آن‌جایی که سینما رفتن جزء اولویت خانواده‌ها نیست و آن را در سبد هزینه‌ای خود نمی‌بینند، بعید می‌دانم حداقل تا چند ماه آینده اتفاقی برای سینماها بیفتد. با این حال باز هم امیدوارم چون سال‌هاست مشغول همین کاریم. درِ این سینما را به دلخوشی خودمان و عده‌ای دیگر باز نگه داشته‌ایم و شاید فروش سینمای ما در گرمسار در کل فروش سینما تاثیرگذار نباشد، ولی در شهر خودمان بسیار تاثیر دارد.