نوآوران آنلاین- طیبه سیاوشی (عضو کمیسیون فرهنگی مجلس) با اشاره به اینکه تئاتر را از زمان آغاز دوره نمایندگی‌اش به صورت جدی دنبال می‌کند، در گفتگو با خبرنگار ایلنا خاطرنشان کرد: من قبل از دوره نمایندگی‌ام شاید سالی دو یا سه تئاتر خوب می‌دیدیم اما در این بیش از دو سال، فکر می‌کنم هم به تعداد تئاترهای خوب و هم به سالن‌های نمایشی خصوصی اضافه شده است.
بپذیریم خانواده تئاتر می‌تواند کارش را در چهارچوب قانون انجام دهد
سیاوشی تصریح کرد: این مساله نشان می‌دهد تئاتر که هیچ‌وقت بخشی از اقتصاد فرهنگ محسوب نمی‌شد، امروز راهی را پیدا کرده تا به درآمدزایی برسد. علیرغم اعتراض‌های بخشی از خانواده تئاتر مبنی بر اینکه این هنر به سمت گیشه‌پسند شدن می‌رود، من فکر می‌کنم در هر حال لازم است تئاتر گیشه‌پسند را هم در کنار تئاترهایی که بیشتر زبان حال هنرند، داشته باشیم.
سیاوشی یادآور شد: این تعادل در کشورمان ایجاد نشده که بپذیریم هم اهالی تئاتر می‌توانند کارشان را در چهارچوب قانون انجام دهند و هم حوزه‌های دیگر فرهنگی که مورد علاقه برخی دیگر هستند، ادامه حیات دهند. اما همیشه دنبال اقدامات حدفی بودیم؛ اینکه قسمتی از یک بخش یا اثری هنری را سلب و حذف کنیم به این دلیل که مورد پسند ما واقع نشده است.
بسیاری از برخوردهای قهری و حذفی با تئاتر سلیقه‌ای و شخصی است
این نماینده مجلس با بیان اینکه به اعتقاد او بسیاری از این برخوردهای قهری و حذفی با تئاتر سلیقه‌ای و شخصی است، گفت: من فکر می‌کنم اغلب اوقات در حذف یک اثر، دغدغه اینکه این فعالیت براساس قانون و در چهارچوب نظام هست یا نیست، نبوده. اخیرا در یکی از مراکز مذهبی بودم و صحبت از جنبه‌های منفی یک نمایش بود، گفتم این نمایش را افراد دیگری هم دیده‌اند و این نوع روایت را نداشته‌اند. حرفم این است که صرف گزارش و روایت یک نفر نباید اینطور تعمیم داد که قطعا همه نمایش‌ها دارای مشکل است و باید در تمام تماشاخانه‌ها را بست.
سیاوشی یادآور شد: چندی پیش یکی از مدیران تئاتری به من می‌گفت تعدادی از دوستان هنری ما هم خطوط قرمز را خیلی خوب نمی‌شناسند یا خیلی راحت نمی‌توانند آن را بپذیرند و رعایت کنند که بیشتر حساسیت‌ها هم مربوط به مسائل جنسیتی است اما این موارد حتی اگر در بازبینی اصلاح نشود، بعد از شب اول و دوم اجرا و تذکر به گروه، رعایت شده و اصلاح می‌شود. این موضوع را در همان مرکز مذهبی که بحث می‌کردیم هم مطرح کردم و گفتم اگر واقعا نقد و نگاه شما به اتفاقات تئاتر دلسوزانه باشد این مباحث را باید به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره‌کل هنرهای نمایشی که متولی هنر هستند منتقل کنید تا اصلاح شود.
هیاهو و سر و صدا بلند کردن برای یک تئاتر امری پسندیده نیست
او با بیان اینکه هیاهو و سر و صدا بلند کردن برای یک تئاتر امری پسندیده نیست، به اتفاقاتی که چندی پیش برای نمایش «رویای شب نیمه تابستان» و بازدداشت سعید اسدی رخ داد اشاره کرد و گفت: شایسته نیست استاد تئاتری که بسیاری از دانشجوها در آرزوی این هستند که دو ساعت در کلاسش حضور داشته باشند به خاطر تیزر غیررسمی یک نمایش به زندان برود و یک شب آنجا بماند.
تعطیلی تماشاخانه به بهانه یک اجرا ناشی از نگاه حذفی است
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس همچنین تعطیلی چند هفته‌ای یک تماشاخانه خصوصی به خاطر یک یا دو نمایش اجرا شده در آن را هم ناشی از نگاه حدفی خواند و گفت این نوع رفتارها در قبال تئاتر و هنر مسلما نمی‌تواند دلسوزانه باشد.
سیاوشی با اشاره به اینکه کمیسیون فرهنگی به دنبال اضافه کردن کلمه «هنر» به نام وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی است، گفت: شاید از دید اهالی هنر که مسائل و مشکلات بزرگی دارند این مساله کار کوچکی به نظر برسد اما به نظر من اتفاقی مهم است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تبدیل به وزارتخانه «فرهنگ، هنر و ارشاد اسلامی» شود که بازگشتی به اصل این نهاد است. البته که طرح هنوز در دستور کار کمیسیون فرهنگی است و هنوز به صحن مجلس نیامده.
امیدوارم مخالفت‌ها، کار وزیر ارشاد را نیمه‌تمام نگذارد
او با تاکید بر اینکه «دوستان ما در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شهادت تمام کسانی که دست‌اندرکار مسائل هنری هستند، تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا چراغ هنر را روشن نگه دارند» گفت: اما متاسفانه به قدری مخالفت‌ها زیاد است که امیدوارم کار وزیر فرهنگ و ارشاد فعلی را در این سمت مثل وزرای سابق نیمه‌کاره نگذارد.
این نماینده مجلس ادامه داد: همیشه فریاد می‌زنیم که مسائل و مشکلات ما از جنس اقتصادی است و چهل سال است مدام همین را می‌گوییم اما در همین چهل سال، آنکه قربانی شده و مرغ عزا و عروسی بوده، همین وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است. بارها پیش آمده که وزیری این جایگاه را یا نیمه‌کاره رها کرده و رفته یا اتفاقی برایش افتاده یا صدارتش به دلایلی ادامه پیدا نکرده است و دچار مسائل و مشکلات عجیب و غریبی می‌شود.
یکبار برای همیشه خط قرمزها را تعریف کنیم
سیاوشی با اشاره به اینکه در این میان یک مساله نادیده گرفته و گم شده است، گفت: مورد مغفول مانده این است که باید تعهد قانونی داشته باشیم و یک بار برای همیشه خط قرمزها را تعریف کنیم. تعریف این خط قرمزها و رسیدن به آن توافق حداقلی با گفتگو می‌تواند اتفاق بیفتد اما متاسفانه ما تازه بعد از چهل سال به این گفتگو و ضرورت رسیده‌ایم که باید درباره این مسائل حرف بزنیم و به توافقی حداقلی برسیم تا اهالی هنر بتوانند راحت کارشان را ادامه دهند.
او تصریح کرد: به نظر می‌رسد سرنوشت اهالی تئاتر که مدام در افت و خیز و تغییرات ناگهانی بوده‌اند، به این دلیل است که سیاست‌گذاران و کسانی که در عرصه قانون هستند تصمیم قطعی برای اینکه با هنر چه کنند، نگرفته‌اند و چون نمی‌دانند باید آن را بپذیرند یا نه، برخوردهای متفاوت و حتی متناقضی نشان می‌دهند و این موضع مردم را هم سردرگم کرده است.