نوآوران آنلاین- رینا میکونِن یکی از برنامه‌ریزان جشنواره «تامپره» فنلاند است که دو روزی است به دعوت جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران برای شرکت در اولین بازار این رویداد به ایران آمده است.
بسیاری از فیلمسازان کوتاه ایران جشنواره تامپره را جزو جشنواره‌های مهم اروپا در این حوزه می‌شناسند و این توجه برای نماینده این فستیوال قابل توجه است، چون در همین دو روزی که به تهران آمده این مسئله را بارها شنیده است، در حالی که خودش معتقد است جشنواره‌ای مثل «کِلِرمون» معروفیت خیلی بیشتری دارد.
میکونن در گفت‌وگویی با ایسنا ضمن بیان برخی انتقادها مثل نداشتن اینترنت مناسب در روز اولی که به بازار جشنواره آمده بود یا در اختیار نداشتن جدول برنامه به زبان انگلیسی، از گپ و گفتی که با فیلمسازان ایرانی داشت ابراز خوشحال کرد.
وی درباره شناخت خود از سینمای ایران و بویژه فیلم کوتاه گفت: سینمای ایران را بیشتر با عباس کیارستمی می‌شناسم و اصلا فکر می‌کنم همه کیارستمی را می‌شناسند. بعد از او هم جعفر پناهی را می‌شناسم که فیلم‌هایش را در جشنواره‌ها دیده‌ام، اما شناختم نسبت به فیلم‌های کوتاه ایران خیلی بیشتر است چون از 15 سال قبل که در جشنواره «تامپره» مشغول کار شدم، تماشای فیلم‌های ایران را هم شروع کردم و آن‌ها را آثاری قوی می‌دانم و نوعی زیبایی‌شناسی مخصوص خودشان را دارند و نسبت به دیگر فیلم‌های کوتاهی که می‌بینم به نوعی بی‌نظیر هستند.
میکونن که از دعوت جشنواره فیلم کوتاه تهران بسیار خوشحال شده و چون تا به حال به ایران نیامده بود بدون تردید دعوت جشنواره را پذیرفت، ادامه داد: بازار جشنواره فیلم کوتاه تهران را نمی‌توان فعلا خیلی دقیق ارزیابی کرد، چون برخی مشکلات بویژه در روز اول وجود داشتند ولی همان باعث شد بیشتر گفت‌وگو کنم و صحبت با افراد زیاد جالب بود. در لابراتواری هم که برای نمایش دیگر فیلم‌های کوتاه درنظر گرفته شده چند فیلم را دیدم و شاید تعدادی از آن‌ها برای شرکت در جشنواره فیلم تامپره دعوت شوند. البته متاسفانه برخی از آن‌ها امکان شرکت در بخش رقابتی جشنواره ما را ندارند چون با توجه به قوانین، قدیمی محسوب می‌شوند.
وی در ادامه درباره جایگاه فیلم کوتاه گفت: به طور کلی ساخت فیلم کوتاه نسبت به فیلم‌های سینمایی سخت‌تر است چون پول درآوردن از این نوع فیلم‌ها سخت است. اگرچه برخی سالن‌های سینمایی فیلم‌های کوتاه را اکران می‌کنند ولی ماهیت ان‌ها بیشتر جشنواره‌ای است و به همین دلیل بیشتر مردم نمی‌توانند آن‌ها را تماشا کنند مگر آن‌هایی که فیلم زیاد می‌بینند و در جشنواره‌ها شرکت می‌کنند. با این حال فیلم‌های کوتاه ایران در میان دیگر فیلم‌های کوتاه کشورها جایگاه خود را دارند، چون برای گفتن هر حرفی شیوه عجیب و خاصی دارند.
انتهای پیام