دعا نکنید؛ مستجاب نمی شود!

نوآوران آنلاین- «جعفر بن ابراهیم » از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است که فرمود :

«اربعة لا یستجاب لهم دعوة :رجل جالس فی بیته یقول :اللّهمّ ارزقنى ،فیقال له :الم امرک فی الطّلب ؟و رجل کانت له امرأة فاجرة فدعا علیها ،فیقال له :الم اجعل امرها الیک ؟و رجل کان له مال فافسده ،فیقول :اللّهمّ ارزقنى ،فیقال له :الم امرک بالاقتصاد ». یعنى :«چهار کس‏اند که دعایشان مستجاب نیست:

اوّل:
کسى که در خانه‏ اش می نشیند و مى‏گوید :خدایا به من روزى بده ،به او گفته مى‏شود :مگر من به تو دستور ندادم که به دنبال روزى بروى ؟

دوّم:
مردى که زن بدکاره ‏اى دارد و بر او نفرین مى‏کند ،به چنین فردى گفته مى‏شود :مگر زمام کار او (طلاق یا نگهداریش )به دست تو نیست ؟

سوّم:
مردى که مالى دارد و آن را تباه کرده سپس مى‏گوید :خدایا به من روزى بده ،به او گفته مى‏شود :مگر به تو فرمان ندادم که میانه روى پیشه کنى ؟».
سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمود :

وَ الَّذِینَ إِذََا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کََانَ بَیْنَ ذََلِکَ قَوََاماً [1].

یعنى :«کسانى که در مخارجشان اسراف نمى‏کنند و تنگ هم نمى‏گیرند بلکه میان این دو ،راه اعتدال را مى‏پیمایند ».

«و رجل کان له مال فادانه رجلا و لم یشهد علیه فجحده ،فیقال له :أ لم آمرک بالاشهاد ؟.

چهارم:
کسى که مالى داشت و به فردى قرض داد ،ولى در این قرض دادن ،شاهدى نگرفت ،آن بدهکار هم این قضیه را انکار نمود ،به این فرد گفته مى‏شود : مگر به تو نگفتم که به هنگام قرض دادن شاهد بگیر ؟».

پنجمین این افراد در روایت «ولید بن صبیح »آمده است که :
«و رجل یدعو على جاره و قد جعل اللََّه له السّبیل الى ان یتحوّل عن جواره ببیع داره ».
یعنى :«پنجم مردى که بر همسایه‏ اش نفرین مى‏کند در حالى که خداوند متعال راهش را باز گذاشته که خانه‏اش را بفروشد و از آنجا کوچ کند ».