کد خبر : 266211 تاریخ : ۱۳۹۹ شنبه ۹ اسفند - 05:16
درمان "آتاکسی" از طریق تحریک عمیق مغز و ورزش منبع: نوروساینس نیوز / ترجمه: روزنامه نوآوران

نوآوران آنلاین- تحقیقات جدید دانشمندان دانشکده پزشکی بیلور نشان می دهد که ترکیبی از تحریک عمیق مغز(DBS)  و ورزش دارای مزایای بالقوه ای برای درمان "آتاکسی" است.

"آتاکسی" یک بیماری نادر تخریب عصبی ژنتیکی است که با مشکلات حرکتی مشخص می شود و  در واقع  فقدان کنترل عضلانی یا هماهنگی حرکات ارادی همچون راه رفتن یا برداشتن اجسام است‌. به عنوان نشانه‌ای از بیماری‌ها و مشکلات زمینه‌ای، آتاکسی می‌تواند روی حرکات مختلف اثر گذاشته و باعث ایجاد مشکل در گفتار، حرکات چشم و عمل بلع شود.           

محققان در Baylor و مؤسسه تحقیقات عصبی Jan و Dan Duncan در بیمارستان کودکان تگزاس با استفاده از یک مدل موش از وضعیت انسان کشف کردند که ترکیب DBS که به سمت مخچه یک مرکز حرکتی بزرگ در مغز هدف قرار گرفته است و ورزش باعث هماهنگی و پا رفتن اندام می شود و این مزایا بدون تحریک بیشتر ادامه یافت.

این مطالعه گزارش داد که موش های تحریک کننده با "آتاکسی" در مراحل اولیه، چشمگیرترین پیشرفت ها را نشان می دهند. این یافته ها و سایر یافته ها که در مجله Nature Communications  منتشر شده است، بینش ارزشمند جدیدی را در زمینه طراحی استراتژی های آینده DBS برای درمان بیماری انسان ارائه می دهند.

افراد مبتلا به "آتاکسی" معمولاً دارای مشکلات پیش رونده در حرکت هستند. از جمله اختلال در تعادل و هماهنگی که توانایی راه رفتن، گفت‌وگو و استفاده از مهارت های حرکتی خوب را تحت تأثیر قرار می دهد. گزینه های درمانی محدودی برای این بیماری وجود دارد و بیماران معمولاً 15 تا 20 سال پس از علائم زنده می مانند.

در حال حاضر DBS برای رفع اختلال عملکرد حرکتی در بیماری پارکینسون و سایر شرایط حرکتی مورد استفاده قرار می گیرد، اما ارزش آن در درمان "آتاکسی" به طور گسترده بررسی نشده است. در این مطالعه، محققان با Car8یک مدل موش از آتاکسی ارثی کار کردند تا بررسی کنند که آیا تنظیم پارامترهای DBS و محل هدف تحریک به افزایش اثربخشی درمان برای این بیماری کمک می کند یا خیر.

"میترکو" گفت: ما ابتدا مخچه را هدف قرار دادیم، زیرا این یک مرکز حرکتی اولیه در مغز است و این مکان هدف برای DBS موفقیت چشمگیری را در درمان مشکلات حرکتی همراه با سایر بیماری ها مانند سکته مغزی دیده است. ما مخچه را به طور سیستماتیک با فرکانس های مختلف DBS هدف قرار دادیم و تعیین کردیم که آیا فرکانس بهینه ای وجود دارد که باعث بهبود اثربخشی درمان شود. هنگامی که ما از یک فرکانس خاص 13 هرتز استفاده کردیم، این زمانی بود که عملکرد موتور در موش های Car8 ما بهبود یافت.

تحریک عصبی با DBS باعث بهبود عملکرد عضلات و تحرک عمومی موش های Car8 می شود، اما محققان به دنبال راه های اضافی برای بهبود شرایط هستند.

"میترکو" گفت: ما می دانیم که ورزش به طور کلی می تواند برای سلامتی عضلات و نورون ها مفید باشد و در کارهای قبلی در بیماران پارکینسون و بیماران سکته مغزی ذکر شده بود که تکنیک های مدولاسیون عصبی همراه با تحریک بدنی مزایایی را نشان می دهد، بنابراین تصمیم گرفتیم ورزش را در تحقیقات خود بگنجانیم. ما دریافتیم که وقتی حیوانات DBS را در حین تمرین بر روی تردمیل دریافت کردند در هماهنگی حرکتی و پله ای پیشرفت هایی حاصل شد که ما فقط با DBS مشاهده نکردیم.

دکتر "ونددر هایدن" گفت: در مدل "آتاکسی" ما پیشرفت ها پس از یک هفته درمان از بین نرفتند که پیامدهای عملی مهمی برای کاربردهای بالینی بالقوه دارد. همچنین، تمام موش های جوان با "آتاکسی" در مراحل اولیه پاسخ دادند که این احتمال وجود دارد که درمان زود هنگام نیز بیشترین سود را برای بیماران در آینده داشته باشد.

محققان همچنین در مورد نوع سلول های مغزی که در روند بازیابی حرکت در این مدل موش "آتاکسی" نقش دارند، بینشی کسب کردند. آن ها دریافتند که انتقال انرژی عصبی سلول "پورکینژ" برای مؤثر بودن DBS مورد نیاز است. سلول های "پورکینژ" نوعی نورون است که در قشر مخ قرار دارد. این سلول ها در تنظیم حرکت، تعادل و هماهنگی بین سایر عملکردها نقش دارند.

"ونددر هایدن" افزود: یكی از اهداف ما توضیح بیشتر نقش سلول های "پوركینژ" در بهبودی از آتاكسی است.

 

شنبه ۲۷ فوریه ۲۰۲۱            

(برابر با ۹ اسفند ۱۳۹۹)