نوآوران آنلاین- دانشمندان می گویند آن ها هدف جدید بالقوه ای را برای ایمنی درمانی تومورهای بدخیم مغزی کشف کرده اند که تاکنون در برابر درمان سرطان بر اساس مهار سیستم ایمنی بدن مقاومت کرده اند. این کشف که در مجله Cell گزارش شده است از آزمایش های آزمایشگاهی به دست آمده و هیچ تاثیری فوری در درمان بیماران ندارد.

دانشمندان از انستیتوی سرطان "دانا فاربر" بیمارستان عمومی ماساچوست و انستیتوی Broad از MIT و هاروارد گفتند هدفی که آن ها شناسایی کردند مولکولی است که فعالیت مقابله با سرطان سلول های T ایمنی را سرکوب می کند، گلبول های سفید خون که ویروس را جست‌وجو می کنند و از بین می برند.

دانشمندان گفتند كه این مولكولCD161  نام دارد، یك گیرنده مهاری است كه آن ها در سلول های T جدا شده از نمونه های تازه تومورهای مغزی به نام "گلیوم" منتشر پیدا كردند.
"گلیوماس" شامل "گلیوبلاستوما" تهاجمی ترین و غیر قابل درمان ترین نوع تومور مغزی است. به گفته محققان، گیرنده CD161 توسط مولکولی به نام CLEC2D بر روی سلول های توموری و سلول های سرکوب کننده سیستم ایمنی در مغز فعال می شود. فعال سازی CD161 پاسخ سلول T را در برابر سلول های تومور ضعیف می کند.

برای تعیین این که آیا مسدود کردن مسیر CD161 می تواند توانایی سلول های T را برای حمله به سلول های "گلیوما" بازگرداند، محققان آن را به دو روش غیرفعال کردند: آن ها ژن KLRB1 را که رمز CD161 را دارد از بین بردند و از آنتی بادی ها برای جلوگیری از CD161-CLEC2D استفاده کردند.

مسیر در یک مدل حیوانی از گلیوما این استراتژی به شدت باعث از بین رفتن سلول های تومور توسط سلول های T شده و بقای حیوانات را بهبود می بخشد. محققان همچنین تشویق شدند زیرا به نظر می رسد مسدود كردن مسیر بازدارندگی باعث كاهش خستگی سلول های T می شود.

محققان گفتند: ما نشان دادیم که این مسیر در تعدادی از انواع اصلی دیگر سرطان انسان نیز مرتبط است، از جمله ملانوم، ریه، روده بزرگ و سرطان کبد.

اکنون بسیاری از بیماران سرطانی تحت درمان با داروهای ایمونوتراپی قرار گرفته اند که "ایست بازرسی ایمنی" ترمزهای مولکولی مورد سوء استفاده سلول های سرطانی برای سرکوب پاسخ دفاعی بدن توسط سلول های T در برابر تومورها را غیرفعال می کند. با غیرفعال کردن این ایست های بازرسی، سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلول های سرطانی آزاد می شود. یکی از ایست های بازرسی که بیشتر مورد هدف قرار می گیرد PD-1 است. با این حال، آزمایشات اخیر داروهایی که PD-1 را در گلیوبلاستوما هدف قرار می دهند، به نفع بیماران نبودند.

در مطالعه حاضر، محققان دریافتند که تعداد سلول های T کمتر از گلیوم نسبت به CD161 حاوی PD-1 است. در نتیجه آن ها گفتند،   CD161  ممکن است یک هدف جذاب را نشان دهد، زیرا این یک مولکول سطح سلول است که توسط هر دو زیر مجموعه سلول T CD8 و CD4 بیان می شود (دو نوع سلول T در پاسخ به سلول های تومور) و بخش بیشتری از سلول های T بیانگر CD161 نسبت به پروتئین PD-1 هستند.

پیش از مطالعه حاضر، محققان اظهار داشتند که اطلاعات کمی در مورد بیان ژن ها و مدارهای مولکولی سلول های T ایمنی بدن که به تومورهای گلیوم نفوذ می کنند، اما قادر به جلوگیری از رشد آن ها نیستند. برای باز كردن دریچه ای روی این مدارهای سلول T ، محققان از فن آوری های جدید برای خواندن اطلاعات ژنتیكی در سلول های منفرد روشی به نام RNA-seq تک سلولی بهره گرفتند. آن ها RNA-seq را به سلول های T نفوذپذیر گلیومای از نمونه های تومور تازه از 31 بیمار اعمال کردند و "اطلسی" از مسیرها را ایجاد كردند كه عملكرد سلول های T را تنظیم می كند. در تجزیه و تحلیل داده هایRNA-seq ، محققان پروتئین CD161 را که توسط ژن KLRB1 رمزگذاری شده است، به عنوان یک گیرنده مهارکننده بالقوه شناسایی کردند. آن ها سپس از فناوری ویرایش ژن CRISPR/Cas9  برای غیرفعال سازی ژن KLRB1 در سلول های T استفاده کردند و نشان دادند که CD161 عملکرد سلول کشی تومور سلول های T را مهار می کند.

پنج شنبه ۱۸ فوریه ۲۰۲۱         

(برابر با ۳۰ بهمن ۱۳۹۹)