نوآوران آنلاین- ظرفیت سیستم ایمنی بدن ما برای ایجاد یک دفاع منظم در برابر مواد خارجی از جمله سموم، با افزایش سن ضعیف می شود و واکسن ها در افراد بالای 65 سال تأثیر مناسبی نخواهند داشت.

تحقیقات نشان داده است که ایمونوتراپی با هدف قرار دادن فرم های عصبی سموم پپتید آمیلوئید بتا (الیگومریک Aβ) ممکن است پیشرفت بیماری آلزایمر، شایع ترین بیماری عصبی از بین برنده مربوط به سن را متوقف کند.

تیمی از دانشگاه بهداشت فلوریدا جنوبی روی غلبه بر افراد دارای نقص ایمنی، التهاب اضافی و سایر عوارضی که در ایجاد واکسن درمانی آلزایمر تداخل دارند، تمرکز کرده اند.

اکنون یک مطالعه بالینی توسط دکتر کائو و همکارانش نشان می دهد که یک واکسن دندریتیک ارائه دهنده آنتی ژن با پاسخ آنتی بادی خاص به الیگومریک Aβ ممکن است ایمن تر باشد و مزایای بالینی آن در درمان بیماری آلزایمر باشد. این واکسن که E22W42 DC نام دارد، از سلول های ایمنی بدن موسوم به سلول های دندریتیک (DC) پر شده با یک پپتید اصلاح شده Aβ به عنوان آنتی ژن استفاده می کند.

مطالعه مدل موش آلزایمر در مورد این واکسن تحقیقاتی جدید در اوایل 13 اکتبر در مجله بیماری آلزایمر منتشر شد.

یکی از دو آسیب شناسی مشخص در بیماری آلزایمر، رسوبات سخت       Aβ  است که بین سلول های عصبی (پلاک های پروتئین آمیلوئید) در مغز جمع می شوند. دیگری گره های عصبی الیاف پروتئین تاو در داخل سلول های مغز است که هر دو منجر به آسیب سیگنالینگ سلول عصبی می شوند و در نهایت باعث بروز بیماری آلزایمر و علائم آن می شوند.

دکتر "کائو" استاد دانشکده داروسازی گفت: این واکسن درمانی از سلول های ایمنی بدن برای هدف قرار دادن مولکول های سمی Aβ که به طور مضر در مغز جمع می شوند استفاده می کند و مهم تر از همه بدون ایجاد واکنش خود ایمنی ناخواسته و مرتبط با واکسن در موش های مسن، اثرات تعدیل سیستم ایمنی قوی را ایجاد می کند.

متأسفانه آزمایشات بالینی تمام درمان های ضد آمیلوئید برای بیماری آلزایمر تاکنون ناموفق بوده است. از جمله آزمایش اولیه واکسن با هدف Aβ (AN-1792) پس از ایجاد چندین التهاب سیستم عصبی مرکزی در بیماران ایمن سازی شده متوقف شد.

دکتر کائو گفت: التهاب یکی از علائم اصلی بیماری آلزایمر است. یک واکسن ضد آمیلوئیدی نسل بعدی برای آلزایمر در حالت ایده آل سطح آنتی بادی متوسط ​​و طولانی مدت مورد نیاز برای جلوگیری از تجمع بیشتر اولیگومرهای Aβ در پلاک های مخرب آلزایمر، بدون تحریک بیش از حد سیستم ایمنی بدن افراد مسن را تولید می کند.

در این مطالعه، محققان واکسنی را که تهیه کرده اند با استفاده از سلول های دندریتیک حساس به Aβ حساس شده از مغز استخوان موش آزمایش کردند. سلول های دندریتیک با سلول های ایمنی دیگر (سلول های T و سلول هایB) برای کمک به تنظیم ایمنی همچون سرکوب پاسخ های مضر در برابر بافت های سالم در تعامل هستند.

دکتر کائو عنوان کرد: از آن جا که ما برای تولید آنتی بادی از سلول های دندریتیک استفاده می کنیم، این واکسن می تواند هم مصونیت ذاتی و هم اکتسابی را برای غلبه بر اختلالات مرتبط با سن سیستم ایمنی بدن هماهنگ کند.

این مطالعه شامل سه گروه از موش های تراریخته (APP / PS1) مهندسی ژنتیکی برای ایجاد سطوح بالای Aβ و ناهنجاری های رفتاری/شناختی بود که از بیماری آلزایمر انسان تقلید می کنند. یک گروه با واکسن تحقیقاتی E22W42 DC واکسینه شد، گروه دیگر یک پپتید آمیلوئید بتا درون زا برای تحریک سلول های دندریتیک (گروه واکسن نوع وحشی) دریافت کردند و به گروه سوم فقط سلول های دندریتیک تزریق شد که حاوی هیچ پپتید Aβ (گروه کنترلDC) بود. گروه چهارم از موش های سالم و مسن درمان نشده تشکیل شده بود (گروه کنترل غیر ترانس ژنیک).

این واکسن باعث کاهش اختلال حافظه در موش های تراریخته آلزایمر شده و موش های گروه واکسینه شده E22W42 DC عملکرد حافظه مشابه با موش های غیر ترانس ژنیک و درمان نشده را نشان می دهند. در یک آزمایش شناختی موسوم به پیچ و خم آب بازوی شعاعی، موش های واکسینه شده E22W42 DC همچنین نسبت به موش هایی که فقط سلول های دندریتیک غیر حساس تزریق کرده اند (کنترلDC) خطاهای کمتری در حافظه فعال نشان می دهد. از دست دادن حافظه فعال، یادگیری و حفظ اطلاعات جدید را که از ویژگی های بیماری آلزایمر است، دشوار می کند.

 تفاوت معنی داری در مقادیر سیتوکین های التهابی اندازه گیری شده در پلاسمای موش های واکسینه شده در مقابل مقدار در موش های کنترل مشاهده نشد.

محققان نتیجه گرفتند که واکسن E22W42 DC پتانسیل کمی برای بیش از حد اولیه سیستم ایمنی بدن" دارد. موش های واکسینه شده با E22W42 DC میزان بیشتری آنتی بادی ضد Aβ در مغز و خونشان نشان داده شد.

 محققان گزارش کردند: فقط پپتیدهای Aβ با جهش هایی که در اپی توپ سلول T (منطقه متمایز آنتی ژن که در آن آنتی بادی های مکمل به هم متصل می شوند) وارد می شوند، می توانند سلول های دندریتیک را حساس کنند تا اشکال oligomeric سمی Aβ را هدف قرار دهند. آن ها اضافه کردند که یک مزیت عمده E22W42 این است که آنتی ژن می تواند یک پاسخ سلول T خاص را تحریک کند که سیستم ایمنی را فعال می کند و برخی از اپی توپ های سلول T مرتبط با یک واکنش خود ایمنی را ساکت می کند.

نویسندگان این تحقیق نتیجه گیری کردند: گر چه واکسن DC حساس به E22W42 برای بیماران مبتلا به آلزایمر در حال تولید است، اما به طور بالقوه می تواند به تقویت سیستم ایمنی بیماران مسن نیز کمک کند.

چهارشنبه ۲۱ اکتبر ۲۰۲۰

(برابر با ۳۰ مهر ۱۳۹۹)