کد خبر : 252757 تاریخ : ۱۳۹۹ دوشنبه ۲۸ مهر - 18:57
تأثیر داروی شیمی درمانی بر رشد بیش از حد بافت طبیعی بدن منبع: newsweek / ترجمه: روزنامه نوآوران

نوآوران آنلاین- محققان دانشگاه Vanderbilt گزارش کرده اند که این کشف غیر متقابل است که برخی از عوامل شیمی درمانی که در معالجه تومورها استفاده می شود، می توانند نتیجه بر عکس رشد بیش از حد بافت در غدد پستانی سالم، دست نخورده و فولیکول های مو داشته باشند. محققان همچنین اولین کسانی هستند که کشف یک مسیر سیگنالینگ ایمنی ذاتی در فیبروبلاست ها یعنی سلول های دوکی شکل مسؤول ترمیم زخم و تولید کلاژن هستند که باعث تکثیر سلول ها می شود. چنین مسیرهای سیگنالینگ قبلا فقط به سلول های ایمنی نسبت داده می شد.

بر اساس این تحقیق، آسیب DNA باعث افزایش هیپرپلازی اپیتلیال و مشخصات نادرست سرنوشت از طریق فعال سازی التهابی فیبروبلاست می شود.

یافته های این کار به سرپرستی دکتر "لیندزی سلدین" رئیس گروه سلول های بیولوژیکی و رشدی "یان ماکارا" پیامدهای گسترده ای برای بیماری های مرتبط با سیستم ایمنی بدن مانند پسوریازیس و همچنین تحقیقات سرطان و سلول های بنیادی دارد. درک عملکرد سلول های بنیادی و نحوه تنظیم رفتار آن ها از دیرباز مورد توجه پژوهشگران سلدین بوده است.

دکتر "لیندزی سلدین" گفت: سلول های بنیادی طبیعی توانایی شگفت انگیزی در تقسیم مداوم برای حفظ عملکرد بافت بدون ایجاد تومور دارند. ما می خواستیم بفهمیم که این سلول ها در معرض آسیب قرار گرفتن در محیط بومی آن ها چه اتفاقی می افتد و اگر پاسخ به یک بافت خاص متصل باشد.

محققان با آزمایش اختلالات اپیدرم، غده پستانی و فولیکول های مو در مقابل آسیب مکانیکی یا آسیب DNA از طریق عوامل شیمی درمانی، یک واکنش متناقض را مشاهده کردند: سلول های بنیادی که در غیر این صورت به آرامی تقسیم می شوند، در عوض به سرعت تقسیم می شوند و رشد بیش از حد بافت را افزایش می دهند.

وقتی بافت ها در معرض آسیب DNA قرار گرفتند، سلول های بنیادی آن ها بیش از حد تکثیر می شوند و سلول های متفاوتی را نسبت به حالت عادی به وجود می آورند.

"سلدین" ​​نویسنده اصلی مقاله نیز گفت: این نتیجه بسیار گیج کننده ای بود. ما تصمیم گرفتیم که بفهمیم آیا این یک پاسخ مستقیم توسط سلول های بنیادی است یا توسط سیگنال های القایی در محیط آن ها.

سرنخ اصلی این بود که سلول های بنیادی جدا شده از بدن رفتاری مانند بافت دست نخورده ندارند؛ این نشانه ای است که باید پاسخ را از سیگنال هایی که از سلول های بنیادی دیگر از سلول های دیگر ارسال می شود، برانگیخت.

هنگامی که فیبروبلاست ها در اپیدرم برداشته شد، پاسخ سلول های بنیادی به آسیب DNA کاهش یافت که این نشان می دهد آن ها نقش مهمی دارند. تعیین توالی RNA نشان داد که فیبروبلاست ها می توانند از طریق التهاب درونی ها مجموعه هایی در سلول ها که به سلول ها کمک می کنند تا با پاکسازی سلول های آسیب دیده یا عوامل بیماری زا به استرس واکنش نشان دهند که در این حالت باعث تقسیم سلول های بنیادی می شود. ماکارا گفت: این کشف حیرت انگیز است. سیگنالینگ التهابی قبلا فقط به سلول های ایمنی نسبت داده می شد، اما اکنون به نظر می رسد که فیبروبلاست ها می توانند ماهیت ایمنی مانند داشته باشند.

"سلدین" قصد دارد این کار را در غده پستانی تکرار کند تا مشخص کند آیا فیبروبلاست ها همان واکنش فطری ایمنی را که در اپیدرم ایجاد می کند و یا به طور گسترده تر چگونه فیبروبلاست ها به توسعه سرطان و سایر بیماری های مرتبط با سیستم ایمنی کمک می کنند.

 

سه شنبه ۲۰ اکتبر ۲۰۲۰

(برابر با ۲۹ مهر ۱۳۹۹)