نوآوران آنلاین- برای درک زبان، باید کلماتی را که گفته شد به خاطر بسپاریم و آن ها را در یک تفسیر ترکیب کنیم. این سؤال مطرح است که چگونه مغز اطلاعات را به مدت طولانی حفظ می کند، با وجود این که حوادث شلیک عصبی بسیار کوتاه مدت است؟

"هارتموت فیتز" از انستیتوی روان شناسی زبان ماکس پلانک و همکارانش توضیحاتی در مورد عصب شناسی در رابطه با این اختلاف ارائه می دهند. نورون ها سرعت سنبله خود را بر اساس تجربه تغییر می دهند و این سازگاری حافظه پردازش جمله را فراهم می کند.

آیا مرد سگ را نیش می زد، یا طور دیگری بود؟ هنگام پردازش جمله، لازم است کلمات در تفسیر صحیح در حافظه کار جمع شوند. یکی از جنبه های درک این است که به سؤال "چه کسی چه کاری را بر روی چه کسی انجام داد" پاسخ دهیم. این فرایند اتحاد بسیار بیشتر از وقایع اساسی در عصب شناسی، مانند سنبله های عصبی یا سیگنالینگ سیناپسی، بسیار طولانی تر است.

"هارتموت فیتز" محقق اصلی در گروه مدل های عصبی رایانه ای در مؤسسه روانشناسی زبان مکس پلانك و همكارانش عنوان می كنند كه ​​نورون های مجرد حافظه به اندازه كافی عمر طولانی دارند تا بتوانند این فاصله زمانی را پشت سر بگذارند و از پردازش زبان پشتیبانی كنند.

"ماروین اوهلمن"، "دیک ون دن بروک"، "پیتر هاگوورت"، کارل مگنوس پیترسون و رناتو دوارت (مرکز تحقیقات ژلیچ ، آلمان) حافظه کاری را در شبکه های سنبله از طریق ترکیبی نوآورانه از زبان آزمایشی مورد مطالعه قرار دادند.

در درک یک جمله، مدارهای نورون های بیولوژیکی و سیناپس ها در معرض ورودی زبان پی در پی قرار گرفتند که آن ها را مجبور به نقشه برداری در روابط معنایی کردند تا معنای یک جمله را مشخص کنند. به عنوان مثال، "گربه سگ را تعقیب می کند" به معنای چیزی متفاوت از "گربه توسط یک سگ تعقیب می شود" حتی اگر هر دو جمله حاوی کلمات مشابه باشند. نشانه های مختلف به معنی نیاز به یکپارچه سازی در حافظه کاری دارند تا پیام صحیح را به دست آورند. محققان ویژگی های عصب شناسی را در شبکه های شبیه سازی شده محاسباتی تغییر داده و عملکرد نسخه های مختلف مدل را مقایسه کردند. این اقدام به آن ها اجازه می دهد تا با استفاده از این ویژگی ها ظرفیت حافظه مورد نیاز برای درک جمله را عملی کنند.

آن ها دریافتند که حافظه کار برای پردازش زبان با پایین آمدن تحریک پذیری عصبی در پاسخ به ورودی خارجی می تواند فراهم شود.

فیتز می گوید: این نشان می دهد كه حافظه كاری می تواند در سلول های عصبی منفرد مستقر شود كه در تضاد با تئوری های دیگر است كه در آن حافظه یا ناشی از تغییرات سیناپسی كوتاه مدت یا ناشی از اتصال به شبکه و بازخورد تحریكی می باشد.

مدل آن ها نشان می دهد که این حافظه عصبی وابسته به متن است و نسبت به نظم سریال حساس است و باعث می شود زبان از نظر ایده آل مناسب باشد. علاوه بر این ، مدل قادر به برقراری روابط صحافی بین کلمات و نقش های معنایی با دقت بالا بود.

فیتز اظهار داشت: امتحان کردن و ساختن مدل های زبانی كه مستقیماً در اصول اساسی عصب شناختی پایه ریزی شده باشند، بسیار مهم است. این کار نشان می دهد که ما می توانیم به طور معنی داری زبان را در سطح عصب شناختی توضیحات مطالعه کنیم ، با استفاده از یک روش مدل سازی علی که ممکن است درنهایت به ما اجازه دهد عصبی شناسی محاسباتی زبان را توسعه دهیم.

جمعه ۱۴ آگوست ۲۰۲۰

(برابر با ۲۴ مرداد ۱۳۹۹)