نوآوران آنلاین- مغز انسان و حیوان می تواند از طریق محرک های درک شده از حواس، به وقایع گذشته به شیوه های جذاب دست یابد.

در مغز انسان، ابعاد مکانی و زمانی وقایع در آن چه که به عنوان حافظه اپیزودیک شناخته می شود ترکیب و آشکار می شوند؛ در حالی که شخص در حال مرور جهان است، می تواند در هر نقطه‌ای از نظر جغرافیایی باشد.

حافظه اپیزودیک به توانایی انسان در یادآوری و بازی کردن تجربیات یا وقایع خاص از گذشته اشاره دارد. مطالعات علوم اعصاب گذشته نشان می دهد که نقشه برداری از فضای زمانی مرتبط با حافظه اپیزودیک در ناحیه خاصی از مغز به نام هیپوکامپ ریشه دارد.

براساس یافته های تحقیقاتی که تاکنون جمع آوری شده اند، انسان ها تنها گونه روی کره زمین هستند که قادرند توالی های زمانی را تصور کنند که هرگز اتفاق نیفتاده اما ممکن است از بعضی جهات به وقایع واقعی مرتبط باشد.

این توانایی براساس آن چه که به عنوان استدلال علّی شناخته می شود، وجود دارد که مستلزم شناسایی روابط علت و معلولی است. مانند "اگر این اتفاق در آینده رخ دهد، آن چیز دیگر می تواند اتفاق بیفتد."

محققان اخیراً تحقیقی را انجام داده اند که نقش مناطق مغز در تشکیل هیپوکامپ را در توانایی انسان برای حرکت از طریق رویدادهای تخیلی که ریشه در زمان و مکانی متفاوت دارند، ارزیابی می کند.

نتایج پژوهش های آن ها بینش ارزشمند و جدیدی را در مورد زیربناهای عصبی آن چه که به عنوان زمان روان شناختی منظم در مغز انسان شناخته می شود، ارائه می دهد.

محققان می گویند: ما برای بررسی این كه آیا تشکیل هیپوكامپ درگیر در ناوبری ذهنی در زمان و فضاست كه نیاز به دستكاری درونی وقایع در زمان و مكان از منظر خودمحور دارد، یک مجموعه داده مغناطیسی را تجزیه و تحلیل کردیم.

آن ها در مطالعه گذشته خود از تکنیک های تصویربرداری عصبی با زمان حل شده برای توصیف فعالیت مغز گروهی از افراد استفاده کردند که از آن ها خواسته می شد وقایع تاریخی را به طور مزمن از منظر ذهنی مختلف با گذشت زمان (مثلاً 9 سال به آینده) و یا در فضاهای مختلف تصور کنند.

محققان در مقاله جدید خود داده هایی را که قبلاً جمع آوری کرده اند با استفاده از روشی متفاوت بررسی می کنند. روشی که در مطالعه گذشته از آن ها استفاده شده محدودیت های مهمی داشت که مانع از تحقیقات در مورد پیامدهای هیپوکامپ می شود، محققان آن را با تکنیکی جایگزین کردند که صریحاً حجم هیپوکامپ را محاسبه می کند.

روش جدید بازسازی منبع مورد استفاده به محققان اجازه می دهد تا مشخص كنند چگونه ساختارهای عمیق در تشکیل هیپوكامپ در توانایی انسان در نظم ذهنی ترتیب حوادث تخیل شده در زمان و مكان از منظر خودمراقبتی نقش دارند. هیپوکامپ از چندین ساختار مغز از جمله هیپوکامپ دو طرفه، قشر داخلی و قشر پاراهیپوکامپ تشکیل شده است.

نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل ها بر سهم نواحی مغز در تشکیل هیپوکامپ در زمان روان شناختی حاد، به ویژه در مورد (MTL) و (MTL) و تأثیر می گذارد؛ در حالی که عملکرد دقیق این مناطق هنوز مشخص نیست و کار آن‌ ها نشان می دهد که در ترتیب ذهنی ترتیب وقایع فرضی یا تخیلی که در مکان های مختلف و در زمان های مختلف رخ می دهند، نقش اساسی دارند.

محققانی هم چون "گاوتیر"، "پرابو"، "كوترگار" و "واسنهاو" نیز فرضیه ای را در مورد چگونگی فرآیند سفر ذهنی و فضا از طریق تشکیل هیپوكامپ ارائه دادند. آن ها به طور خاص نشان می دهند که توانایی انسان در تصور سفر به مکان ها یا زمان های مختلف را می توان با کنترل از بالا به پایین فعالیت عصبی در این شکل گیری خاص مغز هدایت کرد.

جالب است بدانید، الگوهای انتخابی فعالیت عصبی که توسط محققان گزارش شده است در شرایطی اتفاق می افتد که انسان به صورت ذهنی ترتیب حوادثی را می دهد که هرگز در زندگی واقعی تجربه نکرده است (یعنی حوادث غیر اپیزودیک) نه وقتی که آن ها از نظر ذهنی حوادث واقعی را از گذشته خود بازبینی می کنند.

در آینده، یافته های محققان می تواند راه را برای مطالعات جدید بررسی زمان روان شناختی حسی در مغز انسان و تمرکز بر شکل گیری هیپوکامپ، با استفاده از روش های جدید یا مجموعه داده های جدید کاملاً هموار کند.

چهارشنبه ۸ جولای ۲۰۲۰

(برابر با ۱۸ تیر ۱۳۹۹)