کد خبر : 237557 تاریخ : ۱۳۹۹ شنبه ۱۶ فروردين - 12:44
سرمقاله از عباس عبدی گروه‌های حاشيه‌ای فراموش نشوند كرونا اگر هيچ چيزي را ثابت نكند، يك چيز را به طور مسلم و قطعي ثابت مي‌كند. اينكه بشر نه تنها نمي‌تواند طبيعت را ناديده بگيرد و به صورت دلخواه از آن بهره‌برداری كند، بلكه كشورها نيز نمي‌توانند بي‌توجه به هم باشند، همچنین درون هر كشوري نيز مناطق گوناگون آن بايد در فكر هم باشند و در نهايت نیز هر فردي بايد به فكر افراد ديگر باشد. نه فقط از منظر اخلاقي و نيكي كردن به ديگران، بلكه از حيث دفاع از حيات و سلامت خودش بايد به فكر زندگي و سلامت ديگران باشد. مسأله فقط اخلاقي نيست، بلكه موضوع يك ضرورت انكارناپذير است.

نوآوران آنلاین- هنگامي كه رهبران كشورهاي پيشرفته به نوعي شايد خوشحال بودند يا حداقل ناراحت نبودند از این كه اين ويروس در كشور رقيب يعني چين و يا كشور نامطلوب از نظر آنان، يعني ايران شيوع يافته است، شايد فكر اين را نمي‌كردند كه ويروس كرونا، مرز نمي‌شناسد. فقير و غني، غربي و شرقي و جنوبي و شمالي را از يكديگر تمييز نمي‌دهد. ويروسي است كه در حمله و آلوده كردن ديگران به نسبت عادلانه!! رفتار مي‌كند. از اين رو طولي نكشيد كه اين ويروس گريبان اروپا و آمريكاي شمالي را گرفت، و چنان اين كشورها را در منگنه قرار داده است كه مي‌گويند كاش وضعيت چين و ايران را داشتيم.

در سطح ملي نيز همين قاعده برقرار است. اگر بسیاری از ما تا كنون در وضعیت سلامتی هستيم و آلوده به اين ويروس نشده‌ايم، بدان معنا نيست كه در آینده مي‌توانيم همچنان پاك و سلامت بمانيم. ما كه نمي‌توانيم براي هميشه خود را در خانه قرنطينه كنيم از ترس اينكه كرونا نگيريم. اين غير ممكن است. مثل آن است كه از ترس بيماري و نه حتي مرگ، خودكشي كنيم!! اقتصاد بايد بچرخد. مردم بايد به زندگي عادي بازگردند و حيات اجتماعي ما دوباره شكوفا شود. اين هدف مستلزم آن است كه همه مردم ايران در موقعيت ايمني نسبت به اين اپيدمي قرار گيرند. هنگامي كه مي‌گوييم همه، يعني همه. در اين راه فقير و غني، كوچك و بزرگ، زن و مرد، تهراني و غير آن و حتي ايراني و غير ايراني تفاوتي ندارند. ولي يك واقعيت وجود دارد كه نبايد فراموش كرد. در شرایط همه مردم نمی‌توانند به يك اندازه در برابر اين ويروس ايمن رفتار کنند. افراد روزمزد و بيكار، ضربه‌پذيري اقتصادي دارند. افراد كارتن‌خواب و معتاد و كودكان كار و افراد بي‌خانمان يا خياباني بيش از بقيه آسيب‌پذير هستند و بايد از جهت مقابله با اين اپيدمي تجهيز و حمایت شوند. بسياري از آنان با وجود بسته شدن غذافروشي‌ها حتي امكان تأمين خوراك هم ندارند. وضع نابسامان درآمدي آنان نه تنها مي‌تواند مشكلات را بيشتر كند، بلكه ممكن است موجب افزايش ناهنجاري‌هاي ديگر نيز گردد. اين افراد چون چيزي ندارند كه از دست دهند، در نتيجه هيچ الزامي نمي‌بينند كه مقررات و توصيه‌هاي رسمي براي جلوگيري از اشاعه كرونا را رعايت كنند. گزارش چند روز پيش از منطقه 12 تهران نشان‌دهنده وجود تجمعات و ارتباطات اجتماعي کنترل نشده و ناایمن است كه براي كنترل كرونا بسیار زيان‌بار است.

ادامه اين وضعيت در روزهاي آينده و پس از تعطیلات عید تشديد می‌شود. بويژه در شهرهاي بزرگ بيشتر ديده خواهد شد. زيرا تداوم فاصله‌گذاري اجتماعي، و عدم حضور در عرصه عمومی موجب تمام شدن پس‌اندازهاي احتمالي و اندك این گرو‌ه‌ها می‌شود و چاره‌اي جز حضور در عرصه عمومي و احياي تجمعات مشابه آن‌چه که پيش از فاصله‌گذاري بود را نخواهند داشت و دير يا زود شهر تهران و سپس كل كشور را مواجه با يك فرآيند جديد در ابتلا به اين ويروس خواهند نمود.

متأسفانه به دليل مشكلات موجود، نهادهاي مدني كمتر قادر به مشاركت در بهبود اين وضع هستند، در نتيجه دولت و شهرداری بايد اقدامي اساسي براي تخفيف اين معضل بنمايند در غیر این صورت تمام تمهيداتي كه تا كنون براي جلوگيري از اشاعه كرونا اتخاذ شده، بي‌اثر خواهد شد.