نوآوران آنلاین- واقعأ مشخص نیست و در خاطر ندارم که آن تعداد معدود نیز چگونه و طی چه روندی تبدیل به آلبوم موسیقی ارکسترال شده‌اند. بنا به همین دلایل من و دیگر اعضای ارکستر فیلارمونیک تهران تصمیم گرفته‌ایم در این زمینه اتفاقات مثبت و مفیدی را رقم بزنیم و دپارتمان ضبط را راه‌اندازی کنیم. به گزارش ایلنا، در میان انواع مختلف موسیقی، گونه کلاسیک در اعصار مختلف همواره مورد توجه هنرمندان و مردم کشورهای مختلف بوده و هست. اما در ایران ماجرا کمی متفاوت است. در زیر بخش هایی از گفت و گوی ایلنا با آرش گوران را می خوانید:
درباره اهمیت ارکستر فیلارمونیک تهران و اینکه رمز تداوم حیات آن چیست، بگویید؟
شخصا احساس می‌کنم ارکستر فیلارمونیک باید خیلی بیشتر از این روی صحنه حضور داشته باشد، البته اگر آن شرایط لازم برایش فراهم شود. سالن تمرین و سالن کنسرت بدیهی‌ترین نیازهایی است که وجود دارد. درباره آنچه که باعث تداوم حیات ارکستر فیلارمونیک تهران شده نیز فقط می‌توانم بگویم عشق به هنر و عشق به موسیقی. این عشق و علاقه نه فقط در من که در وجود تک تک اعضای ارکستر فیلارمونیک و تمام نوازندگانی که سالهاست با ما همکاری می‌کنند و همگی از بهترین‌ها هستند، وجود دارد. به هرحال فشارهای بسیاری در هر کنسرت وجود دارد و ارکستر به سختی روی صحنه می‌رود، اما خب رپورتوارهایی که اجرا می‌کنیم و کیفیت کار سولیست‌هایی که تا به حال ما را در کنسرت‌ها همراهی کرده‌اند، نشان داده که ارکستر فیلارمونیک تهران همیشه برای ارائه آثار با کیفیت تلاش کرده است
برای اجرای کنسرت‌های باکیفیت چه دشواری‌هایی دارید؟
امیدوارم مسیر پیش رو برای فعالیت من و دیگر اعضای ارکستر فیلارمونیک هموار باشد، اما در واقع اینگونه نیست و مسیر فعلی بسیار ناهموار است و دشوارهای بسیاری در این زمینه وجود دارد. واقعیت این است که این موضوعات از جایی به بعد آنقدر توسط اهالی موسیقی تکرار شده که شکل و شمایلی کلیشه‌ای پیدا کرده است، اما در واقع کلیشه نیست و واقعیت دارد. وقتی هزینه اجاره سالن برای ارکستری چون فیلارمونیک که هیچ هدفی جز ارائه هنر و موسیقی فکر شده ندارد، تا این حد بالاست خب ما نیز کمتر کنسرت برگزار کنیم. به طور کلی هزینه اجرا سالن‌ها بسیار بالاست و در این میان هزینه‌های جانبی بسیاری وجود دارد آن هم درحالی که تعداد اعضای ارکستری مانند فلارمونیک گاه به شصت تا هفتاد نفر هم می‌رسد. همه این کاستی‌ها نحوه فعالیت ما را دشوار می‌کند. بارها پیش آمده که همکاران شما درباره مشکلات موجود و دشواری‌ها و کاستی‌ها از من سوال کرده‌اند و من نیز تقریبا همین پاسخ را به آنها داده‌ام اما هیچ اتفاق مثبتی رخ نداده است. زیرا اینگونه سوالات را باید از مسئولان پرسید و آنها باید پاسخگو باشند اگر رویه به همین شکل پیش برود ارکستر فیلارمونیک و دیگر ارکسترها به مرور نیروهایشان را از دست می‌دهند. همانطور که گفتم ارکستر فیلارمونیک باید بیش از اینها کنسرت برگزار کند و خواسته من نیز همین است.
با نوازندگان مطرح خارجی چگونه همکاری دارید؟
ما می‌توانیم سولیست‌های مطرحی را دعوت کنیم تا با ارکستر فیلارمونیک کنسرت بدهند. همانطور که قبلا نیز چنین کاری کرده‌ایم
ارکسترهای ما همواره با مشکل سولیست مواجه هستند و رویه شما در زمینه همکاری و تعامل با سولیست‌های غیر ایرانی می‌تواند سرآغاز همکاری‌های جدید باشد، درست است؟
بله دقیقا همینطور است. از طرفی سولیست‌هایی که تا به حال دعوت کرده‌ایم همه از کاربلدان و نامداران بوده‌اند و رزومه‌های بسیارخوب و اجراهای قابل قبولی داشته‌اند. البته آنچه برای من اهمیت دارد کیفیت کار آن هنرمندان است نه فقط رزومه آنها. ما سال 1392 با خانم نوریکو اگاوا یکی از بهترین پیانویست‌های دنیا کنسرت داده‌ایم و با آقای دمیترو تکاچنکو ویلونیست اکراینی همکاری کرده‌ایم. ایشان رزومه قابل قبولی دارند و بسیار مطرح هستند. السیو پیانلی ایتالیایی نیز یکی از نوازندگان مطرح ویلن‌سل هستند که در کنسرت ما حضور داشته‌اند. ایمام یار حسن‌اف نوازنده کمانچه اهل آذربایجان نیز یکی دیگر از هنرمندان مطرح هستند که برای همکاری با ارکستر فیلارمونیک به ایران آمدند و با ما همکاری کردند. این روابط میان فرهنگی اگر برای ایران و موسیقی ما خوب نیست، پس چیست؟
این تعاملات فرهنگی و همکاری‌های بین‌المللی با هنرمندان دیگر کشورها چقدر می‌تواند به ارتقای سطح کیفی موسیقی کلاسیک ما بینجامد
باید بپذیریم که موسیقی بی‌کلام اساسا زبانی بین‌المللی است و نباید آن را به جغرافیایی خاص محدود کنیم. همین زبان بین‌المللی و تمام آن نقطه اشتراکات می‌توانند به خلق آثار جدید منجر شوند و تاثیرات جدیدی ایجاد کنند. من نیز به دنبال همین اتفاق هستم. شعار ارکستر فیلارمونیک تهران این است که با موسیقی از مرزهای جغرافیا عبور کنیم و هدف اصلی ما نیز همین است. ضمن اینکه من برای مقوله هنر برای هنر احترام بسیاری قائلم و به آن متعهد هستم. در اینباره نظرم این است که به همان اندازه که برای نوشتن اثر موسیقایی زحمت می‌کشیم، باید برای اجرای آن نیز زحمت بکشیم و زمان صرف کنیم تا به این ترتیب برای مخاطب احترام و ارزش قائل باشیم و آثار بد و سخیف را به گوش او نرسانیم.
ارکستر فیلارمونیک تهران برای آینده چه برنامه‌ای دارد و قرار است به چه فعالیت‌هایی بپردازد؟
بگذارید در ابتدا موضوعی را بیان کنم. اگر توجه کنید طی سال‌ها و دهه‌های اخیر در زمینه ضبط و ثبت آثار ارکسترال اتفاق مثبتی رخ نداده و بعید می‌دانم تعداد آثار ضبط شده حتی به تعداد انگشت‌های یک دست هم برسد و در حال حاضر اثری سراغ ندارم که از آن نام ببرم. واقعأ مشخص نیست و در خاطر ندارم که آن تعداد معدود نیز چگونه و طی چه روندی تبدیل به آلبوم موسیقی ارکسترال شده‌اند. بنا به همین دلایل من و دیگر اعضای ارکستر فیلارمونیک تهران تصمیم گرفته‌ایم در این زمینه اتفاقات مثبت و مفیدی را رقم بزنیم و دپارتمان ضبط را راه‌اندازی کنیم.