نوآوران آنلاین- یکی از مشکلاتی که همواره در کشورمان با آن مواجه بوده ایم نبود مدیریت صحیح منابع و امکانات است. این مشکل اکنون به قدری پُررنگ شده است که در مسائل اقتصادی خود را نشان می دهد. مردم امروز گرفتار مشکلاتی هستند که امیدی به رفع آن ها وجود ندارد و همین امر موجب شده تا نسبت به مسؤولان کشور بی اعتماد و همچنین نسبت به وضع موجود ناراضی شوند. متاسفانه در کشور ما مسؤولان پیش از دستیابی به جایگاه مهم اقدام به دادن وعده هایی متناسب با نیازها و انتظارات مردم می کنند، اما پس از این که بر کرسی منصب خود تکیه زدند فراموش می کنند باید چه سیاست هایی در پیش گیرند.

در همین خصوص به گفت‌وگو با علی صوفی، وزیر تعاون دولت اصلاحات پرداختیم که مشروح آن تقدیم مخاطبان گرامی می شود.

* بسیاری از تحلیلگران سیاسی بر این باورند که باید تغییراتی در برخی سیاستگذاری ها ایجاد شود. شما در این خصوص چه اعتقادی دارید؟

در شرایط کنونی موضوعی که بسیار نگران کننده است کاهش سطح اعتماد عمومی است. یکی از دلایل مهم بروز چنین اتفاقی این است که در زمینه اجرای سیاست ها آن طور که باید عمل نشده است. از یک سو می توان گفت سیاست ها به درستی عملیاتی نمی شوند و از دیگر سو نیز با مشکل نبود سیاست های منجسم و مناسب مواجه هستیم. رویه ای که دولت ها در پیش گرفته اند نهایتاً به این جا ختم شده است که مردم نسبت به وضعیت موجود ناراضی هستند. درحقیقت باید در حال حاضر مشکلات تجمیع شده خود را نشان داد. همه دولت ها در تحقق وعده های شان مشکلاتی داشتند و مسائل حل نشده ای برای دولت بعدی باقی گذاشتند. همه مشکلات سال های قبل نیز که حل نشده به دولت دوازدهم رسید، موجب شد تا اکنون مردم نسبت به عملکرد دولت بسیار ناراضی باشند، البته این به معنای نبود مشکلات در عملکرد دولت دوازدهم نیست. انتظار می رفت که دولتمردان خیلی بهتر عمل می کردند. به ویژه در حوزه اقتصادی باید تلاش های بیشتری می شد تا مردم اکنون وضعیت معیشتی بهتری داشتند. طبیعی است در چنین شرایطی دولت باید در سیاستگذاری ها بازنگری کند و سیاست هایی را متناسب با شرایط اقتصادی مردم تعیین کند و مقصود همه هدفگذاری ها ایجاد رفاه برای جامعه باشد. تا پایان عمر دولت دوازدهم زمان زیادی باقی نمانده و اعتماد مجدد مردم به اصلاح طلبان منوط به عملکرد دولت تدبیر و امید است. انتظار می رود دولتمردان اقدامات لازم در زمینه بهبود وضعیت را مجدانه عملیاتی کنند؛ چراکه بحث اعتماد مردم به جریان اصلاحات مطرح و ممکن است مردم دیگر به این جریان اعتماد نکنند. به این ترتیب بهترین اقدامی که دولت در حال حاضر می تواند انجام دهد اتخاذ سیاست های جدید متناسب با شرایط کنونی جامعه در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... است. البته نباید در اجرای سیاست ها تنها ملاک بحث انتخابات و شانس موفقیت در آن باشد، بلکه در همه شرایط باید مردم در اولویت قرار گیرند و بهبود زندگی مردم فراتر از انتخابات است؛ چراکه مردم در جریان انتخابات، اداره امور کشور و درحقیقت سرنوشت شان را به دست فردی می سپارند که او را بهترین گزینه برای این جایگاه می دانند و مسلماً فرد منتخب نیز باید هدفی جز ایجاد شرایط معیشتی مناسب برای مردم نداشته باشد که در حال حاضر این مهم با تغییر در سیاست های موجود قابل تحقق است.

* به نظر شما تا چه اندازه ضروری است که در انتخابات های پیش رو اصلاح طلبان گزینه هایی را معرفی و از آن ها حمایت کنند که بیشتر به سیاست های این جناح نزدیک باشد؟

در جریان انتخابات سال 92 و 96 ریاست جمهوری، دکتر روحانی بهترین گزینه ای بود که اصلاح طلبان می توانستند مورد حمایت قرار دهند. بر اساس این حمایت نیز انتظار ترکیب کابینه ای اصلاح طلب و عمل بر مبنای مشی این جریان طبیعی بود، اما نهایتاً این اتفاق نیفتاد. مردم به نامزد اصلاح طلبان رأی دادند و به این ترتیب با رأی خود نشان دادند که خواستار ترکیب کابینه ای اصلاح طلب هستند. مشکلی که اکنون وجود دارد این است که تضمینی وجود ندارد مردم مجدد به نامزد معرفی شده از سوی جریان اصلاحات رأی دهند. به نظر من باید در این دوره، اصلاح طلبان دست به انتخاب های بهتری بزنند؛ چراکه بحث اعتبار یک جناح در میان  است و باید فردی توانمند در اجرای امور مردم معرفی شود که البته سیاست های اصلاح‌طلبان را نیز در نظر داشته است.