نوآوران آنلاین- چند سال پس از راه‌اندازی بنیادی به نام یکی از نمایشنامه‌نویسان شهیر تئاتر ایران، نخستین جشنواره تئاتری به نام این بنیاد از چند روز قبل برگزار شد و برنامه‌هایی جنبی هم در کنار آن تدارک دیده شد.

این رویداد اگرچه به همت اعضای هیات مدیره بنیاد و خانواده اکبر رادی برپا شده اما در نشست خبری آن هم، از حمایت نکردن برخی مراکز فرهنگی و تئاتری انتقاد شد در حالی که این سوال مطرح می‌شود که اگر امکان برگزاری فعالیت‌های بنیاد و جشنواره، بدون کمک‌های دولتی امکان‌پذیر نیست چرا باید برگزار شود؟

در این باره بهزاد صدیقی دبیر جشنواره تئاتر رادی و عضو هیات مدیره بنیاد اکبر رادی معتقد است:‌توجه به امور فرهنگی و هنری که توسط سازمان های مردم نهاد در حال انجام است در مرکز توجه مسئولان شهری، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کشور نیست و بایستی اتفاقی شکل بگیرد تا جامعه بیرونی ببیند و رسانه‌ها به آن توجه کنند و ما از طریق رسانه‌ها  صدای خود را به آن‌ها برسانیم.

او در گفت‌وگویی با ایسنا ابتدا به یاداوری پروسه تشکیل بنیاد پرداخت و گفت: بنیاد اکبر رادی در قالب موسسه فرهنگی هنری استاد اکبر رادی با راهبری حمیده بانو عنقا (همسر اکبر رادی) مجوز گرفت و شروع به کار کرد. از ابتدا هم خود ایشان تصمیم گرفت چنین بنیادی راه اندازی شود و طبیعت دوستان آقای رادی که همیشه در کنارش بودند همراهی کردند و به عنوان اعضای اولیه هیات امنا حضور داشتند.

وی با اشاره به زمانی که پرونده پرونده بنیاد اکبر رادی در وزارت ارشاد گمشده بود افزود: یادم هست آن زمان خبرگزاری ایسنا این مسئله را اعلام کرد که پرونده اکبر رادی در وزارت ارشاد گم شده است و بلافاصله از وزارت ارشاد تماس گرفتند و گفتند چنین چیزی نبوده در حالی که وجود داشت. به هر حال بعد از پیگیری‌ها و نیز بعد از حدود دو سال از اینکه از آن ۵ سال سری اول برای شروع چنین کاری گذاشته بود، زمستان سال ۹۴ مجوز به اسم موسسه فرهنگی هنری استاد اکبر رادی صادر شد.

صدیقی ادامه داد: خوشبختانه در این سه سالی که بنیاد مجوز گرفته همه، چه مراکز دولتی و چه غیردولتی همراه بودند و برای داشتن یک مکان ویژه برای بنیاد با شهرداری منطقه 6 و نیز شورای شهر مکاتبه کردیم که فضایی را به عنوان خانه ـ موزه استاد اکبر رادی در اختیار بنیاد قرار دهند تا بتوانیم آرشیو و اسناد استاد رادی را در آنجا نگهداری کنیم و همچنین فعالیت‌های بنیاد در آنجا اتفاق بیفتد.

وی گفت: با توجه به قول‌های داده شده، امیدوارم در سال ۹۸ این اتفاق بیفتد و بعد از جشنواره هم امیدوارم با دوستان کمیسیون فرهنگی شورای شهر بتوانیم بعد از یک سال که درخواست ملاقات داده‌ایم جلسه‌ای داشته باشیم  تا این مسئله را فیصله دهیم و فضایی در اختیار بنیاد قرار گیرد که هم ردیف بودجه داشته باشد و هم فعالیت‌هایش دائمی شود.

دبیر جشنواره تئاتر رادی درباره هزینه‌های این دوره جشنواره توضیح داد:‌ امسال فعلاً فقط خود اعضای هیات مدیره جشنواره را برگزار کرده‌اند و حدود 15 میلیون تومان تا به حال هزینه شده اما از طریق درخواستی که از شورای شهر داشتیم و نیز معاونت اجتماعی فرهنگی شهرداری تهران مبلغ ۷ میلیون تومان به صورت علی‌الحساب پرداخت شده است.

وی ادامه داد: هرچند برآورد ما برای این دوره حدود ۳۲۶ میلیون تومان بوده و متاسفانه هیچ کدام از قول‌هایی که به ما دادند عملی نشده است مثلا طبق صحبتی که با آقای کرمی شده که البته خودشان هم در هیات مدیره عضو هستند، تا سقف ۴۰ میلیون تومان دستور دادند به جشنواره کمک شود به شرط آنکه بودجه مرکز هنرهای نمایشی داده شود ولی هنوز مرکز ریالی به این جشنواره کمک نکرده است. از خانه تئاتر هم تقاضا کردیم ولی هیچ پاسخی ندادند. حتی مدیرعامل خانه تئاتر برای رایزنی و حمایت از سوی شهرداری وعده اختصاص مبلغی را دادند که آن هم عملی نشده است.

صدیقی در پاسخ به اینکه چرا اصلا جشنواره برگزار می‌شود که اعضای هیات مدیره قرار باشد به دنبال پول گرفتن از دیگران باشند؟ گفت: متاسفانه اینجا ایران است و این یعنی مسئولان شهری، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کشور آنقدر درگیر کارهای روزمره و کارهای مهمتری هستند که طبیعتا با مسائل کلان‌تری مواجه هستند و به طور طبیعی موسسات خصوصی و مردم نهاد در اولویت‌های خیلی دورتر هستند، به همین دلیل به خصوص در یکی دو سال اخیر که میدانیم کشور در چه شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قرار دارد طبیعتا توجه به امور فرهنگی و هنری که توسط سازمان های مردم نهاد در حال انجام است در مرکز توجه آن‌ها نیست و بایستی اتفاقی شکل بگیرد تا جامعه بیرونی ببیند، رسانه‌ها به آن توجه کنند و ما از طریق رسانه‌ها  صدای خود را به آن‌ها برسانیم.

وی درباره اینکه پیش‌بینی‌اش درباره آینده جشنواره تئاتر رادی چیست؟ بیان کرد: برنامه‌ریزی که در هیات مدیره بنیاد انجام شده، این است که فضای مورد نظر بنیاد رادی از طرف شهرداری به صورت رایگان آماده شود تا بعد برنامه ریزی دیگری را انجام دهیم که درآمدزا باشد و بخشی از این درآمدزایی می‌تواند به برگزاری کارگاه‌ها و ارتباطات بین فرهنگی و نیز اتفاقات بین‌المللی مرتبط شود. در این باره اگر بتوانیم باید اعضای شورای شهر اسلامی را ببینیم و فعالیت بنیاد را در این چند سال به صورت مکتوب و شفاهی گزارش کنیم که بدانند چنین بنیادی برای چنین نمایشنامه‌نویسی وجود دارد و با کمترین امکانات، چگونه فعالیت می‌کند بنابراین ممکن است ردیف بودجه برایش صادر شود. این کار به پیگیری نیاز دارد و شهرداری که وظیفه‌اش رسیدگی و حمایت از سازمان‌های مردم نهاد و این‌گونه بنیادها و نیز حفظ میراث نسل قدیم است باید جدی‌تر اقدام کند.