نوآوران آنلاین- در همین ارتباط محمد حسن راغفر کارشناس اقتصادی در گفت و گو با نوآوران آنلاین با اشاره به افزایش رکود تورمی در اقتصاد کشور اظهار داشت: در دولت دوازدهم در حالی شاهد افزایش نرخ بیکاری در کشور هستیم که به دلیل عملکردهای اقتصادی اشتباه دولت های نهم و دهم، دولت‌های پس از آن کماکان با عوارض باقیمانده از سیاست‌های این دولت‌ها که از جمله رکود و نرخ بیکاری است روبه‌رو خواهند بود.
وی در ادامه یاد آور شد: با توجه به آنکه همواره از اشتغال به عنوان مهم ترین معضل اقتصادی کشور یاد شده اما مسئولان هیچ اقدام عملی تاثیرگذاری در این زمینه انجام نداده اند. این انفعال در شرایط کنونی می تواند برای کشور بسیار پر هزینه باشد.
وی در ادامه با بیان این که صنعت و به خصوص بخش های صنعتی بیشتر از همه لطمه خورده و اشتغال در آنان ها کاهش یافته است یاد آور شد: در حال حاضر نرخ بیکاری به عنوان دغدغه ای مهم برای دولت در کشور است. در نتیجه دولت باید برای قشر فارغ التحصیل دانشگاهی بیکار نیز فرصت های کارافرینی صورت گیرد.
دولت باید حتما بانک ها را چه خصوصی و چه دولتی موظف کند که بخشی از منابعشان را به صورت تسهیلات به دانش آموختگان دانشگاهی برای ایجاد شغل و کارآفرینی پرداخت کنند و ازطرح پیشنهادی جوانان برای اشتغال استقبال کند.
این کارشناس اقتصادی در ادامه یاد آور شد: باید بپذیریم دولت تدبیر و امید با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می کند. اما در هرصورت پا در میانی کردن دولت برای حل مشکلات اشتغال زایی جوانان کافی است تا قدمی نو باشد در راستای شکفتن این منابع عظیم انسانی.
در سال های اخیر نرخ بیکاری افزایش قابل ملاحظه ای داشته و با توجه به افزایش کم سابقه تورم در ایران، اقتصادکشور یکی از بدترین روزهای خود را می‌گذراند.
وی در ادامه یاد آور شد: در صورتی که نرخ بیکاری جوانان که هم اکنون 26 درصد است، دو برابر نرخ بیکاری کل باشد، به معنای این است که از نظر نرخ بیکاری در منطقه بحران زا قرار گرفته‌ایم.
این کارشناس اقتصادی افزود: متاسفانه پول و به دست آوردن سرمایه در ایران در گروی سفته‌بازی و خرید سکه و ارز است، حال آن که تولید در ایران با مشکلاتی همچون هزینه‌های بالا، مالیات، عوارض، حق بیمه مواجه است، از این رو کسی حاضر به فعالیت در بخش تولیدی نمی‌شود.
راغقر یاد آور شد: در حال حاضر ۶۰ درصد جمعیت کشور در سن کار قرار دارند اما متاسفانه ما این ظرفیت عظیم را به آسانی از دست می‌دهیم، از این‌رو بخش قابل‌توجهی از نیروی انسانی مصرف‌کننده هستند نه تولید کننده.