نوآوران آنلاین-مهدی تیموری روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگاران افزود: 220 هکتار از مراتع، علفزارها و تک درختچه ها و حدود 20 هکتار از عرصه های جنگلی پارک ملی گلستان در این حادثه دچار خسارت شد.
وی تاکید کرد: بدون تردید در این آتش سوزی گسترده بخشی از جانداران و وحوش پارک به ویژه خزندگان (مار، مارمولک و لاک پشت) و پرندگانی که در ارتفاع کم پرواز می کنند یا آشیانه آنان در مراتع و علفزارها بوده، تلف شده اند.
تیموری بابیان اینکه شدت و گستردگی آتش به حدی بود که امکان فراری دادن وحوش پارک ملی به صورت کامل فراهم نبود، گفت: افزون بر خزندگان نامبرده شده، یک راس گراز نیز در این آتش سوزی تلف شده است.
وی افزود: متاسفانه آتش سوزی 11 تیر امسال به علت عامل انسانی و سهل انگاری روی داد که بر این اساس خسارت مادی و محیط زیستی قابل توجهی به پارک ملی گلستان وارد شد.
رییس پارک ملی گلستان ادامه داد: مسافران و گردشگران باید هنگام حضور در پارک ملی گلستان از روشن کردن آتش در مکان هایی که احتمال سرایت آن به عرصه های خشک مرتعی و جنگلی وجود دارد، خودداری کنند.
تیموری گفت: در بخش های مختلف پارک ملی گلستان که یکی از بهترین تفرجگاه های این استان است، مکان هایی برای استراحت و روشن کردن آتش پیش بینی شده و بهتر است که مسافران و گردشگران از این مکان ها استفاده کنند.
به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان که دارای چهار پاسگاه سرمحیط بانی و 9 پاسگاه محیط بانی است، منطقه حفاظت شده‌ ای واقع در شرق این استان و غرب خراسان شمالی است.
این منطقه قدیمی‌ ترین پارک ملی ثبت شده در ایران و پناهگاه کم‌ نظیر حیات ‌وحش است که 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری، از جمله نیمی از گونه ‌های پستانداران ایران را در 900 کیلومتر مربع گستره خود جای داده و به همین علت به عنوان ذخیره ‌گاه زیست ‌کره در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده ‌است. 
پارک ملی گلستان بدون تردید ارزشمندترین منطقه ایران چه از لحاظ کمیت و چه از نظر تنوع زیست جانوری و گیاهی است و گفته می شود، تنوع زیستی این پارک حتی فراتر از برخی کشورهای اروپایی است که صدها برابر این پارک وسعت دارند. 
این پارک ملی از بهترین زیستگاه ‌های پستانداران بزرگی مانند پلنگ، خرس قهوه‌ ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز است و به ویژه به علت جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است. 
بخش اصلی گستره پارک در استان گلستان، حدود 34 درصد آن در خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در سمنان قرار دارد.