نوآوران آنلاین-اوایل اردیبهشت ۹۰ زن جوانی به نام سمیه همراه دو دختر خردسالش به نام های رعنا و نازنین در خانه شان در روستای همت آباد شهر بم خوابیده بودند که نیمه شب از سوی پدر خانواده هدف اسید پاشی قرار گرفتند.

مرد اسید پاش همان شب فرار کرد. همسایه ها با شنیدن صدای فریاد و کمک خواهی آنها به آنجا رفتند و مشاهده کردند زن جوان و دو دخترش با اسید سوخته اند. آنها مادر و دو دختر مصدوم را به بیمارستان بردند و ماجرای اسید پاشی را به پلیس خبر دادند. با تشکیل پرونده قضایی در دادسرای بم، سمیه یکی از قربانیان گفت: شوهرم معتاد و بیکار بود. همیشه من و فرزندانم را اذیت می کرد. او شرایط بدی برایمان به وجود آورده بود و حاضر نبود تغییری در این رویه زندگی ایجاد کند.

وی افزود: از این وضع خسته شده بودم و دیگر نمی توانستم این وضع را تحمل کنم و جان خود و فرزندانم را در خطر می دیدم. سرانجام تصمیم گرفتم درخواست طلاق دهم و از او جدا شوم و با بچه هایم نزد خانواده ام برگردم. شوهرم آن شب زمانی که متوجه درخواست جدایی ام شد، با من دعوا کرد و از خانه بیرون رفت . نیمه شب که بازگشت با ریختن اسید روی ما سه نفر همگی مان را سوزاند.

با شکایت های این زن از شوهرش، مرد اسید پاش تحت تعقیب پلیس قرار گرفت و بازداشت شد . او به جرایمش اعتراف کرد . این در حالی بود که با گذشت چهارسال از وقوع این اسید پاشی سمیه ـ قربانی اسید پاشی ـ زمانی که برای درمانش تحت عمل جراحی قرار گرفته بود، فوت شد. با مرگ او روند رسیدگی به پرونده وارد مرحله جدیدی شد . تحقیقات پلیسی نشان می داد که مرگ او ناشی از همان حادثه اسید پاشی بوده که پزشکی قانونی نیز این موضوع را تایید کرده بود.