نوآوران آنلاین- پرواضح است که وضعیت این روزهای کشور نیازمند اصلاح برخی امور است. در شرایط کنونی بسیاری از تحلیلگران راه برونرفت از مشکلات بهویژه در زمینه سیاسی و اقتصادی را در ایجاد اصلاحات ساختاری در بخشهای مختلف میدانند.
از این رو ضروری است که که مسؤولان این مهم را در نظر داشته باشند و در عمل نیز شاهد اصلاحگری در حوزههای مختلف باشیم. در اهمیت و ضرورت رفرم همین بس که آن را میتوان نجاتدهنده کشور در مقطع کنونی دانست.
از دیگر سو باتوجه به اینکه مردم با رأی بالا به نامزدهای جریان اصلاحطلبان به حمایت از آنها پرداختند و اداره امور کشور را به آنها سپردند، حال نوبت مسؤولان است که در عمل اصلاحطلبی را به نمایش بگذارند و زمینههای فساد در کشور را مسدود نمایند.
در هنگام انتخابات، اصلاحطلبان برنامههای بسیاری را برای بهبود وضعیت کشور برشمردند که امید میرود اکنون در فرصت باقی مانده به همه آنها جامه عمل بپوشانند و به این ترتیب اعتماد مردم را جلب نمایند تا در 1400 نیز جریان اصلاحات همچنان مورد حمایت مردم واقع شوند.
در همین خصوص به گفتوگو با بهرام پارسایی، سخنگوی فراکسیون امید پرداختیم که مشروح آن تقدیم مخاطبان گرامی میشود.
* همانطور که میدانید نباید اقدامی صورت گیرد که اصلاحات به انزوا رود باتوجه به اینکه در شرایط فعلی تنها راه نجات کشور ایجاد اصلاحات ساختاری از درون در حوزههای مختلف بهویژه اقتصادی است. مجموعه شرایط را اگر بخواهیم بررسی کنیم به این ضرورت میرسیم که دولت تدبیر و امید باید زمینه اصلاحات را فراهم کند و پاسخ رأی بالای مردم را با عملکرد خوبشان دهند و از جریان اصلی اصلاحات و اهداف این جریان فاصله نگیرند. شما این اقدام را تا چه اندازه ضرورت امروز جامعه میدانید؟
اینکه مردم اصلاحطلبان را مورد حمایت قرار دادند شکی نیست، اما در مجلسی که کمتر از 110 نفر آن از میان اصلاحطلبان هستند، نمیتوان انتظار داشت که در همه مراحل بتوانند فقط براساس رأی خودشان اقداماتی انجام دهند. از این رو میتوان گفت در مجلس با چالشهایی مواجه هستیم. در دولت نیز اکنون اصلاحطلبی جایگاه چندانی ندارد که بتوان انتظارات مردم از جریان اصلاحات را به اندازهای که این جریان را مورد حمایت قرار دادند، مطالبهگری کرد. به هر حال موفقیت دولت، نتیجه حمایت جریان اصلاحطلبی از بدنه اجتماعی اصلاحطلبی بود و مردم نیز به این پشتوانه به نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان رأی بالا دادند، اما چینش دولت یک چینش اصلاحطلبی نیست و بهنوعی میتوان گفت جریان اصلاحطلبی در ترکیب دولت دوازدهم حتی کمتر از دولت یازدهم نقش دارد. در کلانشهرها اکثریت مردم در انتخابات شورای شهر به اصلاحطلبان رأی دادند و امید به بهبود وضعیتشان داشتند و فاصله میان رأی مردم به لیست امید تهران با لیست بعدی 50 هزار رأی بود، اما در شورای شهر این رقم 500 هزار رأی بود. از این رو مردم انتظار بیشتری از اعضای شورای شهر و روستا در راستای رفع مشکلات و همچنین جاری شدن روحیه اصلاحگری در جامعه دارند. در کشور ما موازیکاری قدرتهای در سایه زیاد است. در این میان دولت نیز به عنوان مجری قانون اساسی باید در اجرای قوانین نقش پررنگتری ایفا کند. اصل سوم قانون اساسی نیز که مربوط به حقوق ملت است، نقصهایی در اجرا دارد و افرادی هستند که تن به اجرای آن نمیدهند و در این خصوص رسالت دولت بسیار سنگین است که دولت بحث حقوق شهروندی را مطرح کرده است که اگر همین امر اجرا شود میتوان امید به رفع مشکلات داشت. مجلس نیز باید هم در بحث قانونگذاری و هم در بحث نظارت به ایفای نقش بپردازد. در سیستمهای مختلف شاهد فساد در کشور هستیم که به نقش نظارتی بازمیگردد و باید در این زمینه مسؤولان تلاش کنند تا راه فساد را ببندند. از این رو باید قدرت نظارت خود را بالا ببرد و به جای جلسات روزانه در زمینه نظارت در زمینههای مختلف نیز وارد شود. خوشبختانه خلأ قانونی نداریم و اگر در بخشی نیاز به اصلاح و برطرف کردن قوانین و کاستیها باشد باید این اقدام صورت گیرد، اما در اجرا باید بیشتر وقت بگذاریم؛ بهویژه در بحث مبارزه با فساد که به قوه قضاییه منتهی میشود باید مسؤولان با اتخاذ تصمیمات مناسب حکم دهند و نگرانیهای جامعه را برطرف کنند. در تحقق بسیاری از وعدهها اصلاحطلبان با مشکل مواجه هستند، اما باید در حدی که امکان آن وجود دارد کوتاهی نکنند و خواستهای مردم را برآورده کنند. در شوراهای شهر و روستا خوشبختانه اصلاحطلبان با محدودیت کمتری مواجه هستند، گرچه وارث ندانمکاریها و شهرفروشیهای مسؤولان سابق باشند اما باید اتخاذ تدابیری مناسب به وعدهها جامه عمل بپوشانند؛ بهویژه اینکه در بحث روشنگری و شفافیت بکوشند و ابهامات و بدبینیهایی که نسبت به مسؤولان سابق در حوزه فسادهای گذشته وجود دارد، شفافسازی کنند.
* قطعاً در سایه گفتوگوی ملی میتوان به رفع مشکلات امید داشت، اما انگیزهای برای تحقق این مهم در عمل وجود ندارد و در حد نمایش تبلیغاتی باقی مانده است. در این میان شما نقش گفتوگوی ملی را که دولت تدبیر و امید برای نخستین بار مطرح کرد، چطور ارزیابی مینمایید؟
بر کسی پوشیده نیست که کشور نیاز به انسجام ملی و گفتوگوی ملی دارد، اما اگر در داخل کشور نتوانیم باب گفتوگو را باز کنیم و فضایی برای گسترش سطح مناسبات و تعامل بگشاییم، چطور میتوانیم با دنیا رابطه برقرار کنیم و در زمینه بینالملل نقشی مؤثر ایفا کنیم. در شرایط کنونی مشکلات بسیاری در کشور ما وجود دارد که اگر در داخل نتوانیم صلح را محقق کنیم در دنیا نیز موفق نخواهیم بود. هر کشوری که قادر به برقراری ارتباط مناسب با دنیا نباشد، در دنیا نیز قادر به تعامل نخواهیم بود. همه مسؤولان از هر جناح و جریانی باید منافع ملی را در نظر داشته باشند و در راستای انسجام ملی و تقویت وحدت ملی اقدام کنند.