نوآوران آنلاین-همچنان «رستاخیز» احمدرضا درویش، «خیابان‌های آرام» کمال تبریزی، «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» عبدالرضا کاهانی، «وقت داریم حالا» عبدالرضا کاهانی، «کاناپه» کیانوش عیاری، «گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمی‌کیا، «خرس» خسرو معصومی و «زمهریر» علی رویین تن (مطابق با دستور وزیر فرهنگ و ارشاد پیشین جزو آثار توقیفی در دولت پیشین و دولت وقت بودند) توقیف ماندند.
همزمان با اعلام رسمی عناوین پنج فیلم سینمایی که بالاخره رفع توقیف شدند، این پرسش پیش آمد که آیا این آثار توان توقف حرکت سینمای ایران به سمت رکود و نجات مدیران سینمایی را خواهد داشت یا بحران فروش با وجود رفع توقیف این آثار سینمایی در نیمه دوم سال به شکل جدی‌تری نمایان خواهد شد؟
به گزارش «تابناک»؛ شمار تماشاگرانی که در نیمه نخست سال 1396 به سینماهای ایران رفتند، به شدت کاهش یافت. به همین دلیل مسئولان در اقدامی بی‌سابقه طرح نیم بها کردن دو هفته‌ای بلیت سینما با هدف ایجاد شوک به بازار و بازگرداندن سیل مخاطبان به گیشه‌ها را در پیش گرفتند اما این طرح تا بدین جا تقریباً شکست خورده است و افزایش فروشی در سینماها مشهود نیست.
ورود به فصل مدارس و از دست رفتن فصل تابستان که موقعیتی مناسب برای گیشه محسوب می‌شد و همزمانی این اتفاق با آغاز ماه محرم که معمولاً فروش سینمای ایران به شکل چشمگیری کاهش می‌یابد، روند گیشه سینما را در ماه‌های آینده نیز با پیش بینی همراه با رشد مواجه نمی‌کند. در ادامه همین روند نیز فصل سرما در پیش است که طبیعتاً فروش سینما به شکل محسوسی کاهش می‌یابد.
این فیلم‌ها همچنان توقیف ماندند
روند افت فروش سینمای ایران در سال 1396 از همان چینش فیلم‌ها در اکران‌های نخست سال مشخص بود. ترکیب اشتباه در ابتدای سال که افت فروش را به همراه داشت و سپس اکران همزمان چندین فیلم دارای قابلیت فروش بالا که به فیلمسوزی همراه شد، در دامن زدن به این وضعیت و دست خالی برای نمایش فیلم‌های دارای ظرفیت فروش موثر بود.
به تعبیر دیگر وقتی در ابتدای سال انتخاب‌های درستی برای اکران نوروزی انجام نمی‌شود، به مخاطب این پیام داده می‌شود که بضاعت سینمای ایران در سال 1396 در این حد است. در ادامه وقتی چند فیلم دارای ظرفیت فروش بالا همزمان اکران می‌شود، مخاطب میان این فیلم‌ها، تنها یک یا دو فیلم را برای تماشا انتخاب می‌کند و سایر فیلم‌های دارای ظرفیت فروش با افت فروش مواجه می‌شوند.
در این شرایط ابراهیم داروغه زاده معاونت سازمان سینمایی امروز رسماً خبر داد: «تعداد ۱۲ فیلم در کمیته ای که به دستور آقای صالحی امیری تشکیل شده بود مورد بررسی قرار گرفت و... پنج فیلم خانه دختر، خانه پدری، عصبانی نیستم، آشغال های دوست داشتنی و پارادایس مجوز نمایش گرفتند و به زودی اکران خواهند شد.» و در واقع حداقل هفت فیلم از آثار متاخر مورد اشاره در نامه وزیر پیشین همچنان توقیف ماند.
این فیلم‌ها با جرح و تعدیل فراوان رفع توقیف شدند
در واقع همچنان «رستاخیز» احمدرضا درویش، «خیابان‌های آرام» کمال تبریزی، «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» عبدالرضا کاهانی، «وقت داریم حالا» عبدالرضا کاهانی، «کاناپه» کیانوش عیاری، «گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمی‌کیا، «خرس» خسرو معصومی و «زمهریر» علی رویین تن که (مطابق با دستور وزیر فرهنگ و ارشاد پیشین جزو آثار توقیفی در دولت پیشین و دولت وقت بودند) توقیف ماندند.
«تابناک» مدت‌ها پیش خبر داده بود شمار فیلم‌های رفع توقیفی در این مقطع از شمار انگشتان یک دست فراتر نخواهد رفت و این اتفاق امروز رسمیت یافت. معاون سازمان سینمایی درباره روند صدور پروانه نمایش همین پنج فیلم گفته است: «از جمله اصلاحات انجام شده روی این فیلم ها فیلمبرداری مجدد بعضی سکانس ها بوده است از جمله فیلم خانه دختر و پارادایس، همچنین بقیه فیلم ها با اصلاحاتی در تدوین قابل اکران شدند.»
همان زمان تابناک خبر داده بود که به فیلمسازان درباره حذف برخی سکانس‌ها، حذف برخی دیالوگ‌ها و صداگذاری مجدد برخی صحنه‌ها با دیالوگ‌ها تازه و همچنین فیلمبرداری برخی سکانس‌ها که حذف‌شان لطمه جدی به آثار می‌زند، به عنوان اصلی ترین راهکارها به شماری از فیلمسازان توصیه می‌شود. این راهکارها اما حاوی ابتکارعملی نیست و برای فیلم‌های توقیفی این راهکارها قبلاً اعلام شده بود اما عملیاتی نبود.
در همین راستا به نظر نمی‌رسد چیز زیادی از فیلم‌های رفع توقیف شده نیز باقی مانده باشد، چرا که ظاهراً اصلاحات سنگینی بر روی فیلم‌ها انجام شده است. عبدالرضا کاهانی که هیچ یک از دو فیلمش رفع توقیف نشد، درباره خواسته مسئولان سازمان سینمایی از او برای رفع توقیف اثرش به فرانس 24 گفته بود که از او خواسته‌اند صحنه‌هایی از فیلم فرانسوی اش -«وقت داریم حالا»- را حذف کند که در صورت حذف این صحنه‌ها این فیلمش 20 دقیقه کوتاه تر خواهد شد. این کارگردان در این ارتباط گفته است: «با بریدن این صحنه‌ها 20 دقیقه از فیلم من کوتاه می‌شد و از رده فیلم‌های سینمایی خارج می‌شد؛ در نتیجه پروانه نمایش در ایران به من داده نشد.»
باید دید آیا این پنج فیلم رفع توقیف شده توان بازگرداندن سیر صعودی فروش سینمای ایران را خواهد داشت یا این بحران تا انتهای سال استمرار می‌یابد و با رویه تازه در صدور پروانه ساخت، اوضاع پیچیده‌تر از گذشته خواهد شد؟