نوآوران آنلاین- دکتر داوود عطاران در گفت‌وگو با ایسنا، درخصوص ذات‌الریه، گفت: هنگامی که حبابچه‌های هوایی ریه به علت عفونت دچار التهاب و چرک می‌شوند، ذات‌الریه به وجود می‌آید. موارد متعددی شامل عوامل ویروسی، باکتریایی و قارچی همگی از عواملی هستند که در ابتلا به ذات‌الریه نقش دارند؛ اما شایع‌ترین علت ابتلا به ذات‌الریه عوامل باکتریال یا میکروبی هستند.
وی با اشاره به اینکه سالانه حدود ۴۵۰ تا ۵۰۰ میلیون نفر در جهان به پنومونی یا ذات‌الریه مبتلا می‌شوند، اظهار کرد: حدود ۱۰ درصد از مبتلایان به ذات‌الریه جان خود را از دست می‌دهند. این بیماری می‌تواند طیف مختلفی از افراد را درگیر کند، اما نوزادان و افراد مسن بالای ۶۵ سال بیشتر در خطر ابتلا به ذات‌الریه قرار دارند که احتمال مرگ و میر در این گروه‌های سنی بیشتر از سایرین است. به جز دو گروه یاد شده، ریسک ابتلا به ذات‌الریه در بیماران مزمن تنفسی، افراد دارای نارسایی قلبی و کلیوی، افرادی که دیابت کنترل نشده دارند، مصرف کنندگان سیگار و الکل و ... بیش از سایرین است.
رئیس انجمن ریه ایران، استنشاق ذرات آلوده و میکروبی را از عوامل موثر بر بروز ذات‌الریه دانست و افزود: علاوه بر تنفس ذرات آلوده، ورود ترشحات دهان به داخل ریه‌ها از دیگر عوامل ابتلا به ذات‌الریه است. ورود ترشحات دهان به داخل ریه‌ها در اکثر افراد حتی به میزان اندکی وجود دارد، اما علت آنکه همه افراد بر اثر این فرایند دچار ذات‌الریه نمی‌شوند، ممانعت سیستم دفاعی بدن است؛ البته در مواردی که فرد بهداشت دهان و دندان مناسبی نداشته و یا مصرف کننده سیگار باشد ممکن است ورود ترشحات آلوده دهان به ریه منجر به بروز ذات‌الریه شود. همچنین راه دیگر انتشار این میکروب از راه عفونت‌های خونی است.
وی در خصوص علائم بیماری ذات‌الریه تصریح کرد: تب و لرز، سرفه، خلط چرکی با رگه‌هایی از خون، درد قفسه سینه که منجر به درد هنگام نفس کشیدن باشد از علائم ابتلا به ذات‌الریه است؛ البته گاهی ممکن است علائم گوارشی، اسهال و درد شکمی نیز در برخی افراد ظهور کند، ولی به طور کلی به جز افراد مسن که ممکن است در کنار سایر علائم با کاهش سطح هوشیاری روبه رو باشند، سایر علائم در افراد یکسان است.
عطاران با بیان اینکه تشخیص بیماری با تشخیص پزشک، مشاهده علائم بالینی، رادیوگرافی قفسه سینه و کشت خلط صورت می‌گیرد، افزود: اغلب بیماران مبتلا به ذات‌الریه نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند و با دریافت آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند اما، افراد مسن به دلیل احتمال بروز اختلال در سطح هوشیاری و از آنجایی که ممکن است دیسترس تنفسی ایجاد شده در آنها منجر به افت فشارخون و عفونت خونی شود باید در بیمارستان بستری شوند. درمان بیماران مبتلا به ذات‌الریه در عرض دو تا سه هفته انجام می‌شود، اما این روند می‌تواند در افراد مسن حدود ۸ تا ۱۲ هفته به طول انجامد.
وی با تاکید بر اینکه عدم درمان ذات‌الریه می‌تواند عوارض جبران ناپذیری برای بیمار به همراه داشته باشد، گفت: انتشار عفونت به داخل خون و به دنبال آن انتشار و چرخه خون در سایر ارگان‌های بدن می‌تواند موجب بروز شوک در بدن بیمار شده و به دنبال آن نارسایی تنفسی و کاهش سطح اکسیژن خون را شاهد باشیم.
رئیس انجمن ریه ایران راه پیشگیری از بروز ذات‌الریه را رعایت بهداشت فردی و تزریق واکسن آنفلوانزا برای گروه‌های حساس و پرخطر معرفی کرد و افزود: از آنجایی که بروز آنفلوانزا احتمال بروز ذات‌الریه را افزایش می‌دهد، بهتر است افراد دارای بیماری زمینه‌ای، مادران باردار، افراد بالای ۶۵ سال، کسانی که طحال خود را از دست داده‌اند و... نسبت به تزریق این واکسن اقدام کنند.