رسانه‌های جمعی، معمار ارتباطات انسانی

در جهان امروز، رسانه‌های جمعی اعم از تلویزیون، رادیو، اینترنت و مطبوعات نه تنها امینِ انتقالِ واقعیات جامعه هستند بلکه معمار ارتباطات انسانی هم قلمداد می شوند. این معماری می تواند مروج و تولید کننده صلح و دوستی و یا سبب افزایش و همه گیرشدن خشونت شود. رسانه ها چنانچه جلوه های مختلف خشونت را در قالب فعالیت پرسوناژها، شخصیت ها و قهرمانان فیلم ها به تصویر بکشند، کمک کرده اند تا انواع خشونت به صورت تصاعدی گسترش پیدا کنند پیدا می‌کند. در این مرحله است که رسانه‌ها آموزگار خشونت خواهند شد و نوجوان و جوان، جامعه را خاکستری و تیره می بیند. برعکس، رسانه ها باید پرسوناژهایی که دست به خشونت می‌زنند را به عنوان انسان های ضد ارزش و نامطلوب به کار گیرند، آنچنان که عاقبت آنان به شکست و تقلید از آنان نامطلوب جلوه کند. تحقیقات راجع به خشونت در ارتباطات نشان داده است که نوجوانان و جوانان رفتارهای شخصیت های خشن را سریع تر دریافت و درصدد همگون سازی رفتار خویش با رفتار هنرپیشه خشن برمی آیند. بزرگ‌ترین قهرمانان تاریخ آنانی هستند که می‌توانند بر خشم خود غالب شوند و خشم خود را کنترل کنند. باید توجه داشت که خشونت بُعدی غریزی دارد و در یا مدار بسته شکلی تصاعدی پیدا می کند. یعنی یک فرد خشونتی را اعمال می‌کند و دیگری پاسخ او را با خشونت می دهد و سپس نفرات بعدی ... بنابراین چه خوب است که رسانه ها، قهرمانان و انسان‌هایی را نمایش دهند که در مقابل خشونت، آرامش خود را حفظ کنند. رسانه های رسمی در کشورهای توسعه یافته به صورت کنترل شده ای تصاویر خشونت های اجتماعی مانند بمب گذاری ها و ترورها را نشان می دهند چرا که به فکر بهداشت روانی جامعه هستند و نمی خواهند فعل خشونت تصاعدی رشد کند. لذا در حوادثی که رخ می دهد شاهد هستیم که تصاویر از دور گرفته می شود و با نمایش ماشین های پلیس و آمبولانس ها نشان می دهند که همه چیز تحت کنترل است و جای نگرانی نیست. در قرآن مجید هم ابتدای کلام با نام خدای مهربانی آغاز می شود و پروردگار عالم خود را خدای مهر و مهرآفرین معرفی می کند. بنابراین اگر خواهان جامعه ای امن هستیم باید رسانه هایی مروج مهر و امنیت داشته باشیم. بنای جامعه امن را رسانه ها تولید می کنند. جامعه‌ای امن به واقع گاهواره تمدن بشری خواهد بود.