نوآوران آنلاین- «لی چانگ دونگ» فیلمساز کره‌ای فیلم «سوختن» را بر اساس داستان کوتاه «سوزاندن انبار» نوشته «هاروکی موراکامی» ساخته است؛ فیلمی که در جشنواره کن سال گذشته رونمایی و با تحسین گسترده منتقدان سینمایی روبه‌رو شد.
«سوختن» امسال به عنوان نماینده سینمای کره جنوبی در جوایز اسکار معرفی شده بود و توانست به عنوان اولین فیلم کره‌ای به فهرست کوتاه اسکار خارجی راه یابد. توجه‌ها به این فیلم زمانی به اوج رسید که «باراک اوباما» رئیس‌جمهور سابق آمریکا نیز این فیلم را در فهرست فیلم‌های مورد علاقه خود در سال ۲۰۱۸ قرار داد.
«لی چانگ دونگ» کارگردان کره‌ای، که این فیلم موفق را بر اساس داستان کوتاه «سوزاندن انبار» نوشته «هاروکی موراکامی» نویسنده مطرح ژاپنی نوشته گفت: داستان موراکامی به خوبی نشان‌دهنده احساسات و خشم جوانان کره‌ای است و از همین رو به پیشنهاد ساخت فیلمی بر اساس آن پاسخ مثبت دادم.
او همچنین با اشاره به شرایط کشور کره جنوبی که همچون ژاپن شاهد افزایش فاصله طبقاتی است توضیح داد: این روزها جوانان به اجبار وارد رقابت با یکدیگر می‌شد و از این‌که هیچ انتخابی به جز دویدن و دویدن ندارند وحشت‌زده‌اند. آن‌ها از جامعه‌ای عصبانی هستند که معیار ارزش انسانی در آن مفید بودن و یا نبودن است. این روزها همه از چیزی عصبانی هستند و هدف من کاوش در ریشه‌های این احساس خشم است.
این فیلمساز کره‌ای درباره جذابیت‌های آثار «موراکامی» که در کره جنوبی نیز بسیار محبوب هستند گفت آثار وی پیچیده و در عین حال شامل لایه‌های مختلف پیچیدگی‌ها در دنیای کنونی است که در آن زندگی می‌کنیم. یکی از شخصیت‌های موجود در داستان، مردی است که انبارهای بی‌استفاده را آتش می‌زند و زمانی که راوی داستان از او می‌پرسد که آیا اوست که قضاوت می‌کند کدام انبار قابل استفاده و کدام غیرقابل استفاده است، مرد پاسخ می‌دهد که او درباره هیچ چیز قضاوت نمی‌کند و تنها انبارهایی را می‌سوزاند که در انتظار سوخته‌شدن هستند! اما اگر این انبارها در واقع قیاسی برای انسان‌ها باشد چه؟!
«لی چانگ دونگ» برای اقتباس از داستان «سوزاندن انبار»، فضای داستان را به جامعه معاصر کره جنوبی تغییر داده و چندین تغییر نیز در نیمه دوم داستان اصلی ایجاد کرده است. این فیلم درباره سه شخصیت اصلی است: یک کارگر پاره‌وقت که در رؤیای تبدیل شدن به یک رمان‌نویس است، زنی که او از دوران کودکی می‌شناخته و مردی ثروتمند که هویتش نامشخص است و سرگرمی او آتش زدن گلخانه‌های پلاستیکی بی‌استفاده است.
«دونگ» همچنین اظهار کرد: فکر می‌کنم این فیلم مخاطبان را صرف از نظر از این‌که کجای دنیا زندگی می‌کنند وادار به مطرح کردن پرسش‌هایی اساسی درباره زندگی می‌کند. نمی‌دانم «موراکامی» این فیلم را دیده است یا خیر اما می‌خواهم از او برای دادن فرصت اقتباس از این داستان تشکر کنم.