نوآوران آنلاین- در این دوره نفر اول که تندیس صادق هدایت به او اهدا شد هانیه بختیاری نویسنده داستانِ «مردی که زمین خورد» بود.
برندگان رتبه دوم هم سه نفر بودند: آزاده تقی‌آبادی نویسنده داستانِ «فصل دباغی اسب‌های مرده»، مرتضی امینی‌پور نویسنده داستانِ «سیاه‌گرگ» و نادیا خوش‌لقا نویسنده داستانِ «آسانسور»، که همگی لوح تقدیر دریافت کردند.
مراسم پایانی جایزه ادبی «صادق هدایت» روز جمعه ۲۶ بهمن‌ماه در آموزشگاه هنرهای تجسمی «سکو» برگزار شد. ابتدا اشکان حسین‌زاده مجری برنامه از نرگس سلیمان‌زاده مدیر موسسه دعوت کرد و او ضمن تشکر از حاضران، از این‌که چنین برنامه‌ای در محل این آموزشگاه برگزار می‌شود ابراز خوشحالی کرد. بعد جهانگیر هدایت درباره جایزه ادبی «صادق هدایت» گفت: امسال سالِ هفدهم است. در این سال‌ها حدود ۴۰هزار نویسنده از ایران و کشورهای همسایه و ایرانیان مقیم خارج در این مسابقه شرکت کرده و حدود ۴۰۰۰ نفر جوایز مسابقه را دریافت کرده‌اند. در سال ۱۳۹۷ تعداد ۱۱۱۰ نویسنده داستان‌های خود را ارسال کردند و چهار نفر برنده نهایی شدند. امسال اکثریت با خانم‌ها بوده است.
سپس بهاره ارشدریاحی «غزیه جایزه نوبل» از کتاب «وغ وغ ساهاب» صادق هدایت را خواند و جهانگیر هدایت پس از آن‌که خاطراتی از ایام زندگی در خانه پدری عمویش را بیان کرد گفت: امسال صادق هدایت ۱۱۶ ساله شد. روزی نیست روی مزارِ او در «پرلاشز» در پاریس گلی گذاشته نشود. در ۶۷ سالِ گذشته لااقل ۲۵هزار گل سنگِ خارای سیاه مزارش را آراسته‌اند. آثارش به ۳۲ زبان ترجمه شده و اخیراً عده‌ای به جای گل روی مزارش «قلم» می‌گذارند که بسیار متفکرانه و جالب است. متاسفانه خانه پدری‌اش را تصرف کرده‌اند و هم‌اکنون در اختیار بیمارستان امیراعلم است و گرچه خانه ملی شناخته شده ولی مردم از دسترسی به آن محروم‌اند. او هنوز زنده است و هم‌اکنون آثارش به بسیاری زبان‌های دنیا در حالِ ترجمه‌اند.
در پایان جوایز برگزیدگان جایزه «صادق هدایت» توسط محمد شمس لنگرودی به آن‌ها اهدا شد.