نوآوران آنلاین- این روزها حس و حال کافه‌گردی شکل و شمایل دیگری به خود گرفته است. در گوشه و کنار شهر شاهد تبدیل خانه‌های قدیمی به کافه و رستوران هستیم. کافه‌ها و رستوران‌هایی که سعی دارند با خلاقیت‌هایی که ارائه می‌دهند، مشتریان و مخاطبان خاص خود را جذب کنند.
گشتن در حال و هوای خانه‌هایی که قدمت پنجاه ساله و شصت ساله دارند، برای نسل جوان امروز گشت و گذاری متفاوت است. نسلی که با پیشرفت صنعت معماری هر روز شاهد سازه‌های مدرن و پست مدرن هستند و آنها که هر روزه در هیاهوی شهر غرق می‌شوند، با حضور در این خانه‌های قدیمی به حوض فیرزوه‌ای و گل‌های شمعدانی رنگارنگ وسط آن پناه می‌برند. قهوه و چای می‌نوشند و در کنار دوستانشان دمی آسایش و آرامش را تجربه می‌کنند.
کافه‌گردی و کافه‌نشینی از پرطرفدارترین تفریحات این نسل محسوب می‌شود. حال آنکه اگر کافه‌ای باشد که در یک خانه قدیمی دوستدارانش را دور هم جمع کند و به جز حفظ بخشی از خاطره تاریخی شهر درصدد حفظ و احیای میراثی به جای مانده از ۷ هزار سال پیش هم باشد، حتما باید به آن پرداخت و حداقل یکبار هم که شده به آن سر زد.
از عمارتی قدیمی در خیابان استاد نجات‌الهی صحبت می‌کنیم. عمارتی که این روزها تبدیل به خانه فرهنگی «آنسو» شده است. کافه‌ای دنج و دوست‌داشتنی که ایده‌ای جذاب برای مشتریان خود دارد. این ایده با حس خوب دست زدن به گل و ساختن سفال همراه است. درواقع می‌توان گفت کافه‌گردی با سفالگری تلفیق شده و سعی دارد تا این هنر کهن را به مخاطبان شهرنشین امروزی معرفی کند.
هر زمان به این عمارت قدیمی بروید، می‌توانید رایگان پای چرخ سفالگری بنشینید و دستی در آب و گل ببرید و آنچه از کاسه، کوزه، لیوان و گلدان دوست دارید را بسازید. اگر دوست داشته باشید سازه خود را ببرید، می‌توانید ۱۵ هزار تومان پرداخت کنید و اگر دوست داشته باشید سفالی که ساخته‌اید رنگ و لعابی داشته باشد و در کوره پخته شود، می‌توانید با پرداخت۳۰ هزار تومان تمام این امکانات را در اختیار داشته باشید. حتا این امکان برایتان وجود دارد که سازه دست خودتان را به نام خودتان در کافه بگذارید تا هر زمان که به آنجا رفتید، غذایتان را در همان ظرف سفالی خودتان برایتان سرو کنند.
فاطمه حسینی (مدیر خانه فرهنگی آنسو) درباره تاریخچه این مجموعه گفت: حدود سه سال پیش کار کافه را شروع کردیم و سال گذشته تصمیم گرفتیم فراتر از یک کافه معمولی کار کنیم. ما دوست داشتیم تا کسب و کار خودمان را با محوریت حفاظت از سرزمین‌مان توسعه دهیم، به همین خاطر به سفالگری روی آوردیم.
او ادامه داد: داستان سفالگری و سیری که در این سرزمین و به تبع آن در سایر نقاط جهان اتفاق افتاده است، برایمان جالب و دوست‌داشتنی بود. هزاران سال انسان‌ها با ظرف‌‌ها و وسایل سفالی زندگی می‌کردند تا اینکه انقلاب صنعتی، هجوم شهرنشینی و مصرف‌گرایی، ظهور مواد جایگزین مانند پلاستیک، سفالینه‌ها را به پستوی خانه‌ها برد. اما اکنون چند سالی است که با اثبات خطرآفرین بودن پلاستیک و مواد صنعتی این سفال است که به عنوان جایگزینی مناسب جایگاهش را در جهان امروزی بازیافته است. اکنون یافتن و دیدن سفالینه‌ها تنها محدود به موزه‌ها نمی‌شود و می‌توان در خانه‌های بسیاری ظروفی را پیدا کرد که از خاک مهربان ساخته شده‌اند.
حسینی با اشاره به چالش‌هایی که فعالان عرصه گردشگری و صنایع دستی با نوسانات بازار ارز با آن روبه رو شده‌اند، گفت: با وجود آنکه یک سال از تصمیمی که برای راه‌اندازی این کافه و احیای سفالگری گرفته‌ایم، می‌گذرد و در آن زمان حدود ۲۱۰ میلیون تومان برای اجاره خانه تاریخی هزینه کردیم و ماهانه ۱۱ میلیون تومان اجاره می‌دهیم، اما طی سال جاری با افزایش ۲ برابری هزینه تامین مواد اولیه روبه‌رو هستیم. این در حالی است که سعی کردیم قیمت منو را افزایش ندهیم.
او خاطرنشان کرد: مهمانان آنسو می‌توانند با هر سنی، هر روز از ساعت ۱۷:۰۰ تا ۲۱:۰۰ زیر نظر مربی‌های مجرب پشت چرخ‌های سفالگری بنشینند و با ابزارهای گوناگون سفالگری کنند.
این کافه فروشگاهی برای فروش سفالینه‌ها نیز دارد که در آب‌انبار این خانه قدیمی طراحی شده است. سفال‌ها دست‌ساز و کاملا ایرانی هستند و اکثرشان از راه دور مانند لاله‌جین، یزد، لاهیجان، سمنان، نطنز و حتا روستای کلپورگان در سیستان و بلوچستان که موزه زنده سفال دنیاست و به ثبت یونسکو نیز رسیده است، آمده‌اند.
کیارش نوزاد (مسئول بخش فروش سفال) درخصوص چرای انتخاب سفال کلپورگان گفت: حدود ۷ هزار سال است که در روستای کلپورگان به شیوه کاملا ابتدایی و اولیه، سفال ساخته می‌شود. سفال‌هایی که طرح‌ها و رنگ خاصی دارند و نه تنها لعاب ندارند بلکه به دلیل آنکه به شکل سفال‌های ابتدایی ساخته می‌شود، دارای شکل‌های خاص خود هستند.
او ادامه داد: حفظ میراث ملی و جهانی ایران، حمایت از روستاییان کلپورگان و معرفی سفال کلپورگان ازجمله دلایل پرداختن به این نوع سفال بود و حتا با فرانسه و چند کشور خارجی برای فروش آن صحبت شده است. در این کافه می‌توانید انواع سفال کلپورگان را با قیمت‌هایی از ۲۰ هزار تا ۷۶ هزار تومان بخرید.
منویی با جذابیت‌های خاص خود
منوی پیشنهادی این کافه شامل خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های متنوعی است. چنانکه می‌توان به کوکو سبزی، پاستا، صبحانه‌های نوستالژیک و مفصل که نام‌های جالب از کتایون گرفته تا افشین، شیرین، ساسان و... دارد، دمنوش‌های خوش‌طعم، نوشیدنی‌هایی با پایه میوه‌های تازه و... اشاره کرد.
صرف زمان در این عمارت برای خیلی‌ها تداعی‌کننده حس نوستالژی خانه‌های قدیمی است. ایوان، میزهای چوبی، صندلی‌های بالشت‌دار، حوض آبی، گلکاری‌های زیبا و حتا کرسی... همگی حس و حالی زیبا دارند. مجموعه این عوامل دست به دست هم داده‌اند تا آنسو دوست‌داشتنی باشد.
اولین کافه سفال ایران رویدادهایی با موضوع «گردشگری» را نیز میزبانی می‌کند که نام آن «رویداد دوشنبه‌های گردشگری» است و طرفداران بسیاری دارد. در این رویداد هر هفته دوشنبه‌ها از ساعت ۲۰:۳۰ تا ۲۲:۳۰ فعالین و دوستداران صنعت گردشگری پای صحبت‌های یکی از اساتید به‌نام در صنعت گردشگری می‌نشینند.
به جز این رویداد، آنسو به صورت دوره‌ای میزبان بازارچه‌ها‌ی خیریه برای حمایت از حیوانات است و از برنامه‌هایی به این شکل با تمام نیرو حمایت می‌کند.
۲۲ و ۲۳ آذر ماه شاهد برگزاری نمایشگاهی از آثار ساخت دست دختران روستای کلپورگان خواهیم بود که تمام عواید این فروش این نمایشگاه برای ساخت مدرسه دخترانه روستای کلپورگان اختصاص خواهد یافت.