نوآوران آنلاین-آفریقای جنوبی در سال ۲۰۱۰ میزبان ۳۲ کشور جهان برای برگزاری بزرگترین فستیوال فوتبالی بود.
تیم‌هایی همچون کره شمالی، هندوراس، نیوزلند، الجزایر، یونان و شیلی دوباره پس از سال‌ها تجربه حضور در جام جهانی را پیدا کردند.
مرحله گروهی با شگفتی‌هایی همراه شد و فینالیست‌های دوره گذشته یعنی فرانسه و ایتالیا نتوانستند به یک هشتم صعود کنند.
کشورهای آفریقایی (حذف میزبان) همچون اروپایی‌ها نتایج خوبی کسب نکردند. در چنین شرایطی در نخستین مرحله حذفی باید آلمان و انگلیس به مصاف هم می‌رفتند.
دو تیم در شرایط متفاوتی به یک هشتم صعود کردند. آلمان در گروه D توانست با چهار گل استرالیا را شکست دهد.
شروع خوب ژرمن‌ها با شکست یک بر صفر مقابل صربستان پایان یافت اما شاگردان یواخیم لوو در بازی آخر یک بر صفر برابر غنا پیروز شدند تا به عنوان صدرنشین به دور بعد صعود کنند.
در مقابل انگلیس تحت هدایت فابیو کاپلو در بازی نخست یک بر یک مقابل آمریکا متوقف شد، در ادامه نتوانست حریف الجزایر شود و بازی دو تیم بدون گل پایان یافت. در نهایت انگلیس یک بر صفر اسلوونی را شکست داد تا بتواند به عنوان تیم دوم به دور بعد راه پیدا کند.
ورزشگاه فیری استیت ۲۷ ژوئن میزبان یکی از حساس‌ترین بازی‌های یک هشتم نهایی بود که تحت تاثیر یک صحنه جنجالی قرار گرفت.
آلمان در این بازی بهترین نمایش خود را داشت و با درخشش میروسلاو کلوزه، سامی خدیرا، باستین شوان اشتایگر و مولر توانست از انگلیس عبور کند.
از طرفی انگلیس که با یک بدشانسی بزرگ رو به رو شد دوباره ناامید کننده ظاهر شد و جان تری یکی از بدترین روزهای دوران بازی‌اش را سپری کرد.
آلمان لوو، با بهترین ترکیب ممکن به میدان رفت و به خوبی توانست نبود میشاییل بالاک را پوشش دهد.
ژرمن‌ها در لحظات آخر شوان اشتایگر را فرا خواندند و توانستند در همه زمینه‌ها برتر از حریف باشند.
سرعت در ضد حمله، بازی مستقیم، موثر، ساده و در عین حال زیبای آلمان باعث شد تیم لوو را به عنوان شانس نخست پیروزی بدانند.
از طرفی کاپلو بازیکنانی را به میدان فرستاد که توانسته بودند چند روز قبل اسلوونی را شکست دهند. با این حال انگلیس ضعیف ظاهر شد. علاوه بر تری، وین رونی نیز روز بدی را گذارند و تنها نکته درخشان این تیم ضربه فرانک لمپارد بود.
بازی مطابق انتظار شروع شد. برتری انگلیسی‌ها در جایگاه بود اما ایجاد موقعیت به بازیکنان آلمانی اختصاص داشت و خیلی زود دروازه شاگردان کاپلو را تهدید کردند. زمانی که انگلیس پیش‌روی می‌کرد فضاهای زیادی در خط دفاعی به وجود می‌آمد که این قضیه به ژرمن‌ها اجازه ضربه زدن می‌داد.
پودولسکی در دقیقه ۱۰ نخستین فرصت آشکار بازی را از دست داد اما کلوزه از اشتباه تری بهره برد و با پاس مستقیم مانوئل نویر توانست در موقعیت خوبی قرار بگیرد و دروازه جیمز را باز کند.
با این گل، انگلیس بازی دیوانه‌واری به نمایش گذاشت و به شدت حمله کرد. با این حال شاگردان کاپلو نتوانستند دروازه آلمان تهدید کنند و در مقابل اجازه ضد حمله‌های سریع و خطرناک به تیم لوو دادند که هر لحظه بیشتر می‌شد. تنها ۱۰ دقیقه بعد باز هم با اشتباه تری توپ جلوی پای پودولسکی قرار گرفت و او با یک شوت سرکش بازی را ۲ بر صفر کرد.
شاگردان کاپلو احساس تحقیر می‌کردند به همین خاطر دوباره دست به حمله زدند. یک خطا باعث شد ضربه آزاد به آنها برسد و مت اپسون اختلاف را به حداقل برساند.
امید به بریتانیایی‌ها بازگشت و آنها بیش از هر موقع دیگر به تساوی باور پیدا کردند. چند دقیقه بعد صحنه جنجالی بازی شکل گرفت، زمانی که ضربه لمپارد وارد دروازه شد نه داور، نه داور خط و نه داور چهارم متوجه این گل آشکار نشدند.
در حالی که توپ یک متر از خط عبور کرده بود داور آن را نپذیرفت. کاپلو پس از این گل خوشحالی می‌کرد که ناگهان متوجه شد خورخه لاریوندا اعتقادی به عبور توپ از خط دروازه نداشته است.
اعتراض‌های بازیکنان انگلیس بی فایده بود. این اتفاق به یکی بزرگترین رسوایی‌هایی تاریخ جام جهانی تبدیل شد.
در نیمه دوم انگلیس برای جبران نتیجه به میدان رفت. دوباره لمپارد یک ضربه دیگر زد اما مولر در یک ضد حمله ظاهر شد و توانست در دقیقه ۶۳ بازی را ۳ بر یک کند.
مولر که خود را به عنوان گلزن جدید آلمان معرفی کرده بود سه دقیقه بعد با پاس مسوت اوزیل گل چهار تیمش را هم به ثمر رساند.
جشنواره گل ژرمن‌ها آنها را به مرحله یک چهارم نهایی رساند. آرژانتین دیگو آرماندو مارادونا منتظر شاگردان لوو بود.
باز هم ژرمن‌ها یک نتیجه فوق العاده کسب کردند و با چهار گل آلبی سلسته را شکست دادند. آلمان در نیمه نهایی حریف اسپانیای قدرتمند نشد و با یک گل از این تیم شکست خورد. در نهایت این تیم با شکست اروگوئه در رده بندی به کار خود در این رقابت‌ها پایان داد.