نوآوران آنلاین- طی سال‌های اخیر شهرداران پایتخت چنین تصور می‌کردند که مسیر رفتن به پاستور از بهشت می‌گذرد و نامزد ریاست‌جمهوری می‌شدند. این در حالی است که قطعاً تفاوت بسیاری میان اداره شهر با کشور وجود دارد. اکنون شهرداری پایتخت پس از سال‌ها به اصلاح‌طلبان واگذار شده و انتظار مردم نیز این است که اعضای شورای شهر، مدیریت پایتخت را به فردی واگذار کنند که به خوبی از عهده تأمین انتظارات مردم برآید. مردم در انتخابات شورای شهر به اصلاح‌طلبان رأی دادند و از همین رو انتظار دارند که مدیری که برای شهر انتخاب می‌شود از مشی اصلاح‌طلبی برخودار باشد. طی سال‌های اخیر شهرداری پایتخت با بدهی‌های بسیاری مواجه شده است که رفع این مشکلات و مفاسد اقتصادی مستلزم استفاده از فردی جسور و دارای توان مدیریتی قوی است تا از یک سو مشکلات را رفع کند و از سوی زمینه بروز مفاسد اقتصادی را از میان بردارد.
در همین خصوص به گفت‌وگو با حسن رسولی، عضو شورای شهر تهران پرداختیم که مشروح آن تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.
* طی روزهای اخیر تأکید اکثریت صاحبنظران این است که شهردار آینده پایتخت اهل سیاسی‌کاری نباشد و هدف اصلی او اداره شهر به بهترین شکل ممکن و فراجناحی باشد و تمام توجهش را مصروف بر رفع مشکلات شهری کند، نه این‌که سودای رسیدن به پاستور را در سر بپروراند و از منابع شهر برای دستیابی به این هدف سوء استفاده کند. شما تا چه اندازه این امر را ضروری می‌دانید؟
در حال حاضر 1245 شهرداری در سراسر کشور داریم که در همه این شهرها شوراهای اسلامی منتخب مردم، شهردار را انتخاب می‌کنند و استانداران و وزیر کشور نیز شرایط و ویژگی‌های احرازی تعیین شده در قانون را با مصادیق انتخاب شده توسط اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا تطبیق می‌دهند. از این رو اصل انتخاب شهردار و شوراهای اسلامی امری کاملاً دموکراتیک و مردم‌سالارانه و دارای ماهیت سیاسی است؛ چراکه با گرایشات سیاسی و آرای مردم و رفتار انتخاباتی آن‌ها سروکار دارد، اما فردی که به‌عنوان شهردار توسط شوراها انتخاب می‌شود و افرادی که توسط مردم به‌عنوان اعضای شورای اسلامی شهرها انتخاب می‌شوند، براساس قانون شهرداری و قانون شوراها دارای وظایف و کارکردهای سیاسی نیستند. اصل حوزه مسؤولیت و مأموریت نقش‌آفرینان حوزه مدیریت شهری اعم از شهردار، معاونان و کارکنان شهرداری و شورای شهر در حوزه اداره امور شهر و تأمین آن تقدیم خدمات شهری به شهروندان است. از آن‌جایی که سازمان شهرداری در همه شهرهای کشور سازمانی است که اولاً بیشترین روابط و مناسبات را با مردم دارد و ثانیاً در مقایسه با بسیاری از دستگاه‌ها ظرفیت‌های مادی و معنوی و اجتماعی بسیار بالایی در اختیار دارد؛ لذا این ظرفیت‌های بالقوه در صورتی که به درستی مورد سیاستگذاری قرار نگیرند وسوسه‌انگیز است و ممکن است که شهرداران منتخب پس از مدتی سودای رفتن به بهارستان و یا در کلانشهرها با توجه به نقش و جایگاه ویژه‌ای که شهرداری در افکار عمومی دارد، شهردار منتخب شورای شهر فکر رفتن به پاستور را در سر بپروراند. شورای شهر پنجم که در مقایسه با چهار دوره گذشته از حیث نصاب رأیی که آورده، رکوردشکن است و 25 تا 27 میلیون رأی به بیست و یک نفر شورای شهر تهران اخذ شد؛ به‌گونه‌ای که نفر اول شورای اسلامی شهر تهران که مهندس هاشمی است، یک میلیون و 750 هزار رأی اخذ کرد که در طول انتخابات شورا بی‌سابقه بوده است، از ابتدا در شورای عالی سیاستگذاری که سازمان و مرجع اجماع‌ساز همه ظرفیت‌های اصلاح‌طلبی بود و راهبری امر انتخابات را بر عهده داشت، از این رو قواعد و چارچوب‌هایی را تعیین و تصویب کردیم که پروژه انتخابات شورای پنجم در قالب آن چارچوب نظری طراحی، اجرا و پیاده‌سازی شد و خوشبختانه لیست امید به طور صد درصد مورد اقبال مردم قرار گرفت. یکی از آن معیارها و قواعد و تعهداتی که همه ما دادیم این بود که هیچ‌کدام از اعضای شورای شهر برای تصدی هیچ شغلی که قابل جمع شدن با عضویت در شواری اسلامی شهر باشد، اخلاقاً تا پایان دوره از شورا خارج نشود. علاوه بر این با شهردار منتخب مردم و نامزدهای شهرداری قبل از انتخاب نیز این پیمان دست جمعی را بستیم که هر کدام از هفت نفر نامزد موردنظر شورا موفق شدند که در جایگاه شهرداری تهران قرار گیرند، به شورا و مردم قول دهند که برخلاف 14 ساله گذشته سودای ریاست جمهوری در سر نداشته باشند. فلسفه این حساسیت اصلاح‌طلبان این بوده است که سرمایه‌های مادی و معنوی متعلق به شهردای به عنوان سازمان عمومی غیر دولتی جزء اموال عمومی است و کسی حق ندارد برای دستیابی به اهداف سیاسی‌اش از این اموال که متعلق به مردم و از این موقعیت اجتماعی و رسانه‌ای که متعلق به مردم تهران است، بهره‌برداری سیاسی حتی بهره‌برداری سیاسی خیرخواهانه کند. دکتر نجفی این قول را داد و طی هشت ماهی نیز که شهردار تهران بود، کمترین ورود را به حوزه سیاسی در قالب ارائه تحلیل‌های سیاسی و ورود به احزاب داشت و حتی از حزب کارگزاران نیز خارج شد و همین قاعده را طی روزهای آینده که با کار فشرده شهردار آینده پایتخت را انتخاب می‌کنیم نیز اعمال کنیم و هر خانم یا آقایی که بتواند رأی اعتماد اکثریت شورا را به دست آورد، پیشاپیش با او قرار خواهیم گذاشت که این مهم را بپذیرد و به ما و مردم تعهد دهد که هوای کلیدداری پاستور را نداشته و نخواهد داشت. طی 14 سال اخیر به اندازه کافی از جیب مردم تهران صرف هزینه‌‌های تبلیغاتی برخی شده است و از این حیث خسارت‌های بعضاً جبران‌ناپذیری به مردم وارد شده است، این‌که تک تک اعضای شورا افراد سیاسی باشند و شهردار نیز شخصیتی سیاسی باشد هیچ ایرادی ندارد، اما جایگاه شورا و شهرداری جایگاهی خدماتی و فرهنگی و اجتماعی و همچنین غیرسیاسی است و مردم به اعضای شورا رأی دادند که در پارلمان شهری در حوزه خدمات شهری فعالیت کنند و قطعاً اگر دوستانی ترجیح‌شان فعالیت سیاسی باشد، قطعاً باید در قالب ظرفیت‌های حزبی به صورت قانونی و مشروع عمل نمایند که در آن صورت هزینه‌‌های مربوطه را از جیب‌شان خواهند داد و یا این‌که احزاب و سازمان‌های پشتیبان آن‌ها را مورد حمایت مالی قرار خواهند داد. این‌که در قالب برنامه‌های فرهنگی، اجتماعی، هنری و در مناسبت‌های ملی و مذهبی با استفاده از امکانات شهرداری به ظاهر کار مذهبی و اجتماعی اما در باطن پروژه‌های سیاسی را دنبال کنیم به نظر من اولاً مردم فهیم همه شهرهای کشور متوجه می‌شوند و ثانیاً از نظر من نوعی درحقیقت عدم اجرای تعهد دوجانبه اخلاقی رأی‌دهندگان و رأی‌گیرندگان است. رأی‌دهندگاه به ما رأی گیرندگان رأی دادند که در پارلمان شهری قانونگذاری، نظارت و کنترل و با فساد مبارزه کنیم و شهر را ارزان‌تر اداره کنیم و میراث آینده شهر را نفروشیم و به عنوان وکلای مردم در راستای منافع و مصالح آن‌ها حرکت کنیم نه در راستای مطامع سیاسی.
* طی روزهای اخیر برخی گمانه‌زنی‌ها در این خصوص بوده که مهندس محسن هاشمی از شورای شهر استعفا خواهند داد تا نامزد شهرداری تهران باشند، اما این موضوع بارها تکذیب شده است و از فرمایشات شما نیز چنین برداشت می‌شود که اعتقاد دارید به انتخاب مردم باید احترام گذاشت؛ چراکه مردم به اعضای شورا به عنوان عضو شورا رأی داده‌اند. شما چطور پیش‌بینی می‌کنید؟
انتخاب شهردار موضوع مهمی برای پایتخت است؛ لذا به نظر من پرداختن افکارعمومی، احزاب سیاسی، جریانات اجتماعی، رسانه‌ها، شخصیت‌ها، صاحبنظران سیاسی به این موضوع نه تنها مذموم نیست، بلکه امری کاملاً مطلوب است، اما تاکنون از مهندس هاشمی نشنیده‌ام که اعلام کنند قصد شهردار شدن دارند و در بیرون از شورا نیز دوستان رسانه‌ای و سیاسی اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی براساس گرایش و مطلوبیت‌شان و همچنین نوع نگاهشان به مسأله مدیریت شهری نظراتی اظهار می‌کنند که برای ما محترم و برخی از پندها آموزنده است، اما به نظر من شهردار تهران را شورای شهر تهران انتخاب می‌کند و رئیس شورای شهر تهران مهندس محسن هاشمی هستند و تاکنون هیچ یک از اعضای شورا قصد خروج از شورا را اعلام نکرده‌اند. من به نمایندگی از کسی صحبت نمی‌کنم، اما احتمال این‌که اعضای شواری شهر تهران به پیمانی که با مردم بسته‌اند پشت کنند را نزدیک به صفر می‌دانم.